ಬಸ್ಸಿನಾಗ ಸುರಿದಿತ್ತ ಜೇನ (ಕೊನೆಯ ಭಾಗ)

ಲೇಖನ: ಅನಂಗ


"ಕವಿ, ಜೇನ ಯಾವಾಗ ಸುರೀತಂತ ಹೇಳಲಾ..."

"ನೀವು ಮನೀಗೆ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ."

"ಅಂದ್ರ ಮುಂಜಾನೆಯಿಂದ?"

"ಹೂಂ"

"ಮೊದಲs ಹೇಳಿದ್ರ ಅದನ್ನ ಅಲ್ಲೇ ಹೀರಿಬಿಡ್ತಿದ್ದೆ..."

"ಅದ್ಹೆಂಗ ಹೇಳ್ಲಿ?"

"ಯಾಕ? ನಿನಗೇನ ಹೇಳ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹಾದಿ ಕಡಿಮಿ ಅವಯೇನ?"

"ಮನ್ಯಾಗ ಅಷ್ಟ ಮಂದಿ ಇದ್ರಲ್ಲಾ..."

"ಹೂಂ, ಇರ್ಲಿ. ನಾಲ್ಕ ದಿನಾ ನಂದ ನೆನಪ ಭಾಳ ಆತೇನ? ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ ಯಾರರೆ ಇರಾವ್ರು. ಹೆಚ್ಚು ಏನೂ ಕೇಳ್ಲಿಕ್ಕೇ ಆಗಿಲ್ಲ ಮಾರಾಯ್ತಿ."

ಅಕೀ ಏನೂ ಅನಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕಂದ್ರ ಆಕಿ ತನ್ನ ತುಟೀನ ಹಲ್ಲಾಗ ಕಚ್ಚಿ ಹಿಡಿದಿದ್ಳು. ಯಾಕಂದ್ರ ನನ್ನ ಬಟ್ಟಗೋಳು ಅಕಿ ತಂತೀನ ಮೀಟಲಿಕ್ಕ ಹತ್ತಿದ್ವು. ಅಕಿ ತೊಡಿಗೋಳು ಒಮ್ಮೆ ಅಗಲ ಆದ್ರ ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಗ ಮಾಡ್ತಿದ್ವು.

"ಅಲ್ಲಾ ಕವಿ, ನಾಲ್ಕೇ ದಿನದಾಗ ಇಷ್ಟೊಂದು ಬೆಳದಾದಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಬೆಳಿ!"

"ಹೂಂ"

"ಏನ ಹೂಂ? ಮೊನ್ನೇನೇ ಎಲ್ಲಾ ತಗದು ಚಂದಂಗ ನುಣ್ಣಗ ಮಾಡಿ ಕಳಸಿದ್ದೆ..."

"ನೀವ ಹತ್ರ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರ ಬೆಳಿ ತಗ್ಯಾವ್ರ ಯಾರು?"

ಆಕಿ ಹಂಗ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ರ ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟದಾನ ಬೆಪ್ಪ ದಪ್ಪಗಾಗಿ ಸೆಣಸಾಡಲಿಕ್ಕ ಹತ್ತಿತ್ತು. ಆಕಿ ತೊಡಿ ನಡುವಿನ ನನ್ನ ಕೈ ಪೂರಾ ಹಸೀಯಾಗಿತ್ತು.

ಅದು ಬಸ್ ಆಗಿರದಿದ್ರ ಆ ಹೊತ್ತಿಗಾಗ್ಲೇ ನನ್ನದು ಅಕಿದ್ರಾಗ ಹೊಕ್ಕು ಕುಣಿದಿರತಿತ್ತು. ಆದ್ರ ಅದು ಬಸ್ ಆಗಿದ್ರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತ ಆದಮ್ಯಾಲ ಅಕಿ ಜೋರಂಗ ನಡಗಿದ್ಳು. ಯಾರರ ನೋಡಿದ್ರ ಪಾಪ ಹುಡುಗಿಗೆ ಥಂಡಿ ಭಾಳ ತಗೋಂಡದ ಅಂದಿರಾವ್ರು. ಆದ್ರ ನನಗ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಅದು ಥಂಡೀ ನಡಗಲ್ಲ ಅಂತ. ಆಕಿ ಶಾಂತ ಆದಮ್ಯಾಲೆ ನಾನು ಕೈ ಹೊರಗೆಳಕೊಂಡು ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟನಾಗ ಹಾಕ್ಕೊಂಡೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಟ್ಟಿದ್ದೇ ತಡ ನಂದು ರಸಾ ಸಿಡಿಸೇ ಬಿಡ್ತು. ಅದು ಕವಿತಾಗ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು.

'ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡ್ರಿ,.. ಮನೀಗ ಹೋದಮ್ಯಾಲೆ ನಿಮಗ ಹೋಳಗಿ ಊಟಾ ನಾ ಹಾಕ್ತೀನಿ' ಅಂದ್ಳು.

ಕವಿತಾನ ಹೋಳಗಿ ಊಟ ಅಂದ್ರ ಭಾಳಾ ಸ್ಪೆಷಲ್ ನೋಡ್ರಿ. ಅದ್ರ ಕಥೀ ಮತ್ತ್ಯಾವಾಗರೇ ಹೇಳ್ತಿನಿ.