ತಿಳಿಯದೇ ತುಳಿದ ಕಾಲುದಾರಿ (ಭಾಗ-4)

ಮೊದಲ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು
ಎರಡನೆಯ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು
ಮೂರನೆಯ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು


ಶಾರದಾಳ ಕಾಮದಾಹವನ್ನು ತಣಿಸಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತಾನು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ಅತೃಪ್ತನಾಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದ. ಅದು ಅವನು ಬೇಕೆಂದೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭ. ಹಲವು ವರುಷಗಳ ಅನುಭವದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ. ನಿರಂತರ ಭೋಗದ ಸುಖವನ್ನುಂಡು ಸಪೂರಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದ ಅವನ ಶಿಶ್ನ ಶಾರದಾಳನ್ನು ಬಯಸಿ ಬಿರುಸಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಶಾರದಾಳನ್ನು ತನಗಾಗಿ ಇನ್ನೂ ಉಪಯೋಗಿಸಿರದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಶಿಶ್ಯೆ ಮಾಧುರಿಯನ್ನು ಬರಹೇಳಿದ. ಅವಳದಾದರೋ ಮನಸ್ಸು ಕರಗುವಂಥ ಕಥೆ. ಮದುವೆಯಾಗಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳಾದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಗಂಡ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಹುಡುಗಿಯೊಂದಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಸಂಬಂಧವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ಅರಿತ ಅವಳು ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಜಗಳವಾಡಿದ್ದಳು. ಅದೇ ನೆಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವನು ಮಾಧುರಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋಗಿದ್ದ. ಯಾರೋ ಮಾಧುರಿಗೆ ಈ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಅವಳು ಕೂಡಲೇ ತನ್ನನ್ನು ತೊರೆದ ಗಂಡನನ್ನು ತನಗೆ ಮತ್ತೆ ದೊರಕಿಸಿಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಮೊರೆಯಿಡುತ್ತ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಬಳಿ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಪೂಜೆ, ವೃತಗಳ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ ಕುಶಾಗ್ರ ಮತಿಯ ಮಾಧುರಿ ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ನಿಜ ರೂಪವನ್ನು ಹೊರಗಿನ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸಿಬಿಡುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆಯೊಡ್ಡಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ನಿಜ ರೂಪದ ಪರಿಚಯ ಇನ್ನೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗಿದ್ದರೆ ಆ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಅವಳು ಕೈ ಹಾಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ. ಆಷ್ಟಾದ ಮೇಲೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳನ್ನು ಆಶ್ರಮದಿಂದ ಹೊರಗಡೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಬೆಂಬಲವಿದ್ದ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗೆ ಅಬಲೆಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ತನ್ನ ಆಶ್ರಮದೊಳಗೆ ಬಂಧಿಸಿಡುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾಧುರಿಗೆ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಅಫೀಮಿನಂತಹ ಗಿಡಮೂಲಿಕೆಗಳ ಮತ್ತೇರಿಸುವ ಮಿಶ್ರಣಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಬರೀ ಮೂರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಸೇವಕಿಯನ್ನಾಗಿ ಪರವರ್ತಿಸುವಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದ. ಅವಳಿಗೆ ಕ್ರಮೇಣ ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಪಂಚದ ಅರಿವು ಮಾಸಿಹೋಗಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ವಶವಾದ ಯುವತಿಯರನ್ನು ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಲವು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸುಖಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ತಾನಿದ್ದ ಕಕ್ಷೆಗೆ ಬಂದ ಮಾಧುರಿಯನ್ನು ದಾಹ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳ ಮೈಮೇಲಿದ್ದ ಕಾವಿಯನ್ನು ಕಳಚುವಂತೆ ಅವಳಿಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದ. ಇಂಥ ಆದೇಶಗಳಿಗೆ ಅದಾಗಲೇ ತನ್ನನ್ನು ಒಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಾಧುರಿ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕಳಚಿ ಅವನೆದುರಿಗೆ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ನಿಂತಳು. ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನೂ ಕಳಚಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳೆದುರು ತನ್ನ ಸೆಟೆದು ತೂಗುತ್ತಿದ್ದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ. ಮಾಧುರಿಗೆ ದಿನವೂ ಕೊಡಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಮಾದಕ ದ್ರವ್ಯಗಳ ಪ್ರಭಾವ ಎಷ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ಅವಳು ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಸೆಟೆದ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ನೋಡಿ ಉತ್ಸಾಹಿತಳಾಗಿದ್ದಳು. ಮುಂದೆ ಬಂದು ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಎದುರಿಗೆ ಮೊಳಕಾಲುಗಳನ್ನೂರಿ ಕುಳಿತ ಅವಳು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಳು. ಸ್ವಾಮೀಜಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮುಖರತಿಯ ಸೇವೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ ಮಾಧುರಿ ನಂತರ ಅವನೆದುರಿಗೆ ಮಲಗಿ ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿದಳು. ಅವಳ ಕಾಲುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಸರಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತಡಮಾಡದೇ ಅವಳನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಸಂಭೋಗಿಸತೊಡಗಿದ. ಅವಳೊಂದಿಗೆ ವಿವಿಧ ಭಂಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಮಕ್ರೀಡೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಕೊನೆಗೂ ಅವಳ ಆಳಕ್ಕೆ ತನ್ನ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವನ ತೃಷೆ ತಣಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾಧುರಿಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ ತನ್ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಬಹುದಿನಗಳ ಶಿಶ್ಯೆ ಮಧುವಂತಿಯನ್ನು ಕರೆಸಿದ. ಮಧುವಂತಿಯದು ಮೂವತ್ತೈದರ ಮಾಗಿದ ಹರೆಯ. ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಕಾಮಸೇವೆಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವಳೇ ಬರಬೇಕಿತ್ತು. ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಎರಡು-ಮೂರರಿಂದ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಆದಾಗ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಆಯ್ಕೆಗಳ ಅವಕಾಶವೂ ಹೆಚಾಯಿತು. ಆದರೆ ಈಗಲೂ ಸಹ ತಾನು ತೀವ್ರ ಲೈಂಗಿಕ ಉದ್ರೇಕದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಮಧುವಂತಿಯನ್ನು ಬಯಸದೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳ ಮುಖರತಿಯ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಮಾಧುರಿಯಂತಹ ಹೊಸಹರೆಯದ ಹುಡುಗಿಯರು ಇನ್ನೂ ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗೆ ಮಧುವಂತಿಯ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಸಿಗುವ ಸುಖ ಉಳಿದ ಹುಡುಗಿಯರ ಯೋನಿಗಳಿಂದಲೂ ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಬಳಿ ಬಂದ ಮಧುವಂತಿ ಕೂಡಲೇ ಅವನ ಸೇವೆಗೆ ನಿಂತಳು. ತನ್ನ ತುಟಿಗಳಿಂದ, ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ, ಕೈಗಳಿಂದ ಅವನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಉತ್ತೇಜಿಸಿದ ಅವಳು ಕೆಲ ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ತನ್ನ ಗಂಟಲೊಳಗೆ ಸಿಡಿದ ಅವನ ಸ್ಖಲನ ರಸವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ ಹಿಂತಿರುಗಿದ್ದಳು.

ಇತ್ತ ಶಾರದಾಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಅವಳಲ್ಲೀಗ ಒಂದು ಹರ್ಷವಿತ್ತು, ಉಲ್ಲಾಸವಿತ್ತು. ದಿನನಿತ್ಯದ ಮನೆಗೆಲಸದಿಂದ ದಣಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳು ಈಗ ಆಯಾಸವಿಲ್ಲದೇ ಕಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ತಾನೇ ಬಿಡಿಸಿ ತಂದು ಸುಂದರವಾಗಿ ಹೆಣೆದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯನ್ನು ಮುಡಿದ ಅವಳನ್ನು ಅವಳ ಗಂಡ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿದ್ದ. ಅವಳ ದೇಹ ಅವನನ್ನು ಬಯಸಿದರೂ ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ವೃತವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಆ ವೃತದ ಎರಡನೆಯ ನಿಯಮಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ನಿಗದಿ ಪಡಿಸಿದ್ದ ದಿನವೂ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.


ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು

ಅತಿಕ್ರಮಣ

ಲೇಖನ: ಪದ್ಮಿನಿ


ಸ್ನೇಹಿತರೆ, ಇದೊಂದು ತುಂಬಾ ಸರಳವಾದ softcore ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ ಕಥೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಬಿರುಸಿನ ಕೇಳಿಯ ಚಿತ್ರಣವಿಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಾರೆ, ಇದು ನನ್ನ ಪ್ರಣಯ ಶೈಲಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಕಿರು ಪರಿಚಯ. ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದರೆ ಸಂತೋಷ. ಸಮಯ ದೊರೆತರೆ ಇದನ್ನೂ ಒಂದು ಧಾರಾವಾಹಿಯಂತೆ ಮುಂದುವರೆಸಬಹುದು.



"ಪದ್ಮೀ.. ನಿಧಾನ" ಎಂದಳು ಗೆಳತಿ ನಾಗವೇಣಿ.

ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಅವಳತ್ತ ನೋಡಿದೆ. ಅದುವರೆಗೂ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮಿನ ಕೊನೆಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಡೆಸ್ಕ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಂದಿನ ಕೊನೆಯ accountacy ಕ್ಲಾಸಿಗಾಗಿ ಬರಬೇಕಾದ ಪ್ರೊಫೆಸರು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಕಾಯ್ದು, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಹರಟೆಯಾಡಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಹೊರಡಲು ಅನುವಾಗಿದ್ದೆವು.

ನಾಗವೇಣಿ ಇನ್ನೂ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸೇರಿದರೆ ಜೋಕುಗಳು, ತಲೆಹರಟೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಅನ್ನಬಹುದು. ಆದರೆ ಅವಳೇನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿದ್ದಳೋ ನನಗೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.

"ಏನೇ ವೇಣೀ.. ಏನ್ ನಿಧಾನ?" ಎಂದೆ.

"ಏನಿಲ್ಲಾ.. ಅದನ್ನ ಅಷ್ಟೊಂದು shake ಮಾಡ್ಬಾರ್‍ದು ಕಣೇ.. ಕಳಚಿ ಬಿದ್ಹೋಗೋ chances ಇರುತ್ತೆ" ಅಂದ ನಾಗವೇಣಿ ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕಳು.

"ಥೂ ನಿನ್ನ.." ಅಂದ ನಾನು ಮುಜುಗರದಿಂದ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದೆ - ಯಾರಾದರೂ ಅವಳ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡರೋ ಎಂಬಂತೆ. ಸಧ್ಯ ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರು ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಉಳಿದ ಹುಡುಗಿಯರಲ್ಲಿ ಸುಮಾಳಿಗೆ ನಾಗವೇಣಿಯ ಮಾತು ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತೇನೋ, ಅವಳೂ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾಗವೇಣಿಗೆ ನನ್ನನ್ನ ಕಿಚಾಯಿಸೋದರಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ.

ನನ್ನ ಆಗಿನ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಎನ್ನಬಹುದಾದ 34" ಸುತ್ತಳತೆಯ ನನ್ನ ನಿತಂಬಗಳು ನಾನು ನಡೆಯುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ ತಾವೇ ತಾವಾಗಿ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಕುಲುಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಅಂದು ಬೇರೆ ನಾನು ತಿಳಿಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ತೆಳುವಾದ ಬಟ್ಟೆಯ ನೀಳವಾದ ಸ್ಕರ್ಟು ತೊಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಆ ಸ್ಕರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕುಲುಕುವ ನನ್ನ ಚೆಲುವು ಇನ್ನೂ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿರಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೇ ನಾಗವೇಣಿ ಆ ಕಮೆಂಟ್ ಹೊಡೆದಿದ್ದು.

ನಮ್ಮ ಆ ಎರಡನೆಯ ಪೀಯೂಸಿ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ಜನ ಹುಡುಗಿಯರು, ಹದಿನಾರು ಜನ ಹುಡುಗರಿದ್ದರು. ನೋಡಲು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನ ಹುಡುಗಿಯರೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟ. ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನ ಹುಡುಗಿಯರೆಲ್ಲ ಆಗಲೇ boyfriend ಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು - ನನ್ನನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ. ಆದರೂ ನಾನೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಸೂಯೆ. ನಾಗವೇಣಿಗೆ ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ, "ನಿನ್ಹತ್ರ ಇದ್ದಷ್ಟು ಅವರ್‍ಯಾರ ಹತ್ರಾನು ಎಲ್ಲಾ ನೋಡು, ಅದಕ್ಕೇ" ಎಂದು ಹೇಳಿಬಿಡುವಳು. ಅದೇನು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಇತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಅಸೂಯೆ ಮೂಡಿಸುವಂತಿದ್ದೆ ಎನ್ನಬಹುದಿತ್ತು.

ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದ ನಾನು ಏನೋ ನೆನಪಾದಂತಾಗಿ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗಿನೊಳಗೆ ಇರಿಸಿದ್ದ ಆ ಕಾಗದದ ತುಣಕನ್ನು ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದೆ. "ದಿಬ್ಬದ ಹಿಂದೆ.. ಬಂಡೆಯ ಬಳಿ" ಎಂದಷ್ಟೇ ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೆದಿತ್ತು. ಆ ಕಾಗದವನ್ನು ನಾನು ಹರಿದು ಹಾಕದೇ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗಿನೊಳಗೆ ಇರಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ನನಗೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ ತಂದಿತ್ತು. ಈ ಹುಡುಗರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ಯೋಚನೆ ಬೇಡವೆ? ಈ ಥರಾ ಚೀಟಿ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟ್ರೆ ಏನರ್ಥ? - ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಆ ಕಾಗದವನ್ನು ಹರೆದು ಹಾಕಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದೆ. ಅವನ ಹೆಸರು ಗಿರೀಶ್ ಆಂತ. ಬಿಕಾಂ ಎರಡನೆಯ ವರ್ಷದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ. ಅಂದರೆ ನಮಗಿಂತಲೂ ಎರಡು ವರ್ಷ ಸೀನಿಯರ್. ಅವನೆಂದರೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆಲ್ಲ ಪ್ರಾಣ. ನೋಡಲು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದ.. ಓಕೆ.. ತುಂಬಾನೇ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದ ಅನ್ನಬಹುದು. ಆರು ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಕ್ರೀಡಾಪಟು. ಕಾಲೇಜಿನ ಫುಟ್‌ಬಾಲ್ ತಂಡದ ನಾಯಕ. ಅಪ್ಪನ ಆಸ್ತಿಯಿಂದ ಶ್ರೀಮಂತ ಕೂಡ. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ಹುಡುಗಿಯರೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವರಂತೂ ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಯವರ ಮಾತೇ ಆಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಗೆಳತಿ ನಾಗವೇಣಿಯೂ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು. ಗಿರೀಶ್ ತನೆಗೆ ಎದುರಾದ ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೂ smile ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕರೆ ಮಾತೂ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ಅವನಿಗೆ propose ಮಾಡುವ ಧೈರ್ಯ ಈ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಅವನು "Sorry.. ನಾನು ಆ ಥರಾ ಯೋಚಿಸಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕೈತೊಳೆದುಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ. ಇನ್ನು ಅವನೇ ಏನಾದರೂ ಯಾರಿಗಾದರೂ propose ಮಾಡಿದರೆ ನಿರಾಕರಿಸುವ ಹುಡುಗಿಯರ್‍ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸಿನ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ತನ್ನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬವನ್ನ ಆಚರಿಸಿಕೊಂಡ. ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಸುಮಾರು ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರು ನೆರೆದಿದ್ದರು. ನಾನೂ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಗಿರೀಶನೂ ಬಂದಿದ್ದ. ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳು ಬೇಡವೆಂದರೂ ಅವನಿಗೆ ನನ್ನನ್ನ ಪರಿಚಯಿಸಿದಳು. ಸರಿ, ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಹೆಲೋ ಹೇಳಿ ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ಮಾತನಾಡಿದ್ದೆವು. ಆ ಎರಡು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಪರಿಣಾಮವನ್ನೂ ಬೀರಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಸುಳ್ಳಾದೀತು. ನನಗೆ ಅವನ ಮಾತು, ನಗು, ಅವನ ಸನ್ಮೋಹಕ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹಿಡಿಸಿದ್ದವು. ಅವನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ ಅವನೊಂದಿಗೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಇರಬೇಕೆನಿಸಿದ್ದೂ ನಿಜ. ದೂರದಿಂದ ಅವನ ರೂಪವನ್ನಷ್ಟೇ ನೋಡಿದ್ದ ನನಗೆ ಅವನ ಸಾಮಿಪ್ಯ ಅಷ್ಟೊಂದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆಂದು ಅನಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.

ಪಾರ್ಟಿ ಮುಗಿದು ಮನೆಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಹೇಗೇಗೋ ಆಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಹಾಗೆಲ್ಲ ಹಿಂದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಏನೇನೋ ಕಲ್ಪನೆಗಳು, ವಿಚಾರಗಳು ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತಿದ್ದವು. ರಾತ್ರಿ ಊಟವೂ ಬೇಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬೇಗ ಹಾಸಿಗೆಗೆ ಹೋದರೂ ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆ ರಾತ್ರಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಏನೇನೋ ಮಾಡಿದೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೂ ದೇಹಕ್ಕೂ ಆಯಾಸವಾದಂತಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಹೋದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಅಂತಿಮ ಪ್ರಹರದಲ್ಲಿತ್ತು.

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗ ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋದಂತಾಗಿತ್ತು. ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿ ಎಂದಿನಂತೆ ದಿನ ಕಳೆದಿದ್ದೆ. ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ಗಿರೀಶ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಕ್ಯಾಂಟೀನಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ. ಗುರುತಿಸಿ ಹೆಸರು ಕರೆದು ಮಾತನಾಡಿಸಿದ. ಸುತ್ತಲಿನವರೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲೂ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಗಿರೀಶ್ ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದು ಮಾತನಾಡಿಸಿದ್ದು ತೀರ ಅಸಂಬದ್ಧವೆನಿಸಿದಂತಿತ್ತು. ನಾನು ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಮರಳಿದಾಗ ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಇದ್ದವು. ಕೆಲವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಹೇಳಲಾಗದ ನೋವಿತ್ತು. ಒಂದಿಬ್ಬರಂತೂ ಆತುರ ತಾಳಲಾಗದೆ "ಏನೇ ಅದು ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಮಾತಾಡಿದ್ದು?" ಅಂತ ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟರು. ನಾನು ಉತ್ತರಿಸುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗದೆ ನಾಗವೇಣಿಯ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾದರೂ ಅವಳದೂ ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ. ನಾನು ನಕ್ಕು, ಸುಮ್ಮನೆ ಅವಳನ್ನು ರೇಗಿಸಲೆಂದು, "ಏನಿಲ್ಲ.. ಅವನಿಗೆ propose ಮಾಡೋಣ ಅಂತಿದೀನಿ" ಎಂದೆ. "ಒಹೋ, ಹೌದೇನು? ಮಾಡು ಮಾಡು, ನಿಂಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಸರಿಯಿಲ್ಲ" ಅಂದ ನಾಗವೇಣಿ ಆ ದಿನ ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಕ್ಲಾಸು ಮುಗಿಸಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಾನು ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ. ಟೀವಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಧಾರಾವಾಹಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ನನ್ನ ಬೆಡ್‌ರೂಮ್ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ಗಿರೀಶ್ ನೆನಪಾಗತೊಡಗಿದ. ಬೇಡವೆಂದರೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತೆ ಏನೇನನ್ನೋ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ದೇಹ ಬಿಸಿಯೇರಿದಂತಾಗಿ ಜ್ವರ ಬಂದಿತೇನೋ ಎನಿಸಿತ್ತು. ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ನೀರು ಕುಡಿದು ಬಂದೆ, ಪುಸ್ತಕ ಓದಿದೆ, ಹಾಡು ಕೇಳಿದೆ. ಮನಸ್ಸು ಹತೋಟಿಗೆ ಬರುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಕೈಗಳು ನೆಮ್ಮದಿಯಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ದೇಹದ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಿದ್ದವು. ಈ ಒಂಟಿಸುಖದ ಅಭ್ಯಾಸ ನನಗೆ ಅದುವರೆಗೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದೆ. ಗಿರೀಶನ ನೆನಪು ಬಾರದಿದ್ದರೂ ಏನೋ ಅಸಮಾಧಾನ, ಯಾವುದೋ ಅತೃಪ್ತಿ. ಅದೇ ದಿನ ಗಿರೀಶ್ ಮತ್ತೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಕ್ಯಾಂಟೀನಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡಿದ್ದ. ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ ಅವನು ಇನ್ನೇನು ಕರೆದು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಾನೆಂದರೆ ಅವನು ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ ತನ್ನ ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಹರಟೆ ಹೋಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ನನಗೆ ನಿರಾಶೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೋಪವೂ ಬಂದು ಬಿಡಬೇಕೆ? ಅದೇನು ನನಗೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಅಂಥ ಸ್ನೇಹ? ನಾನೇಕೆ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಬಯಸಬೇಕು? ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಲು ಅದೆಷ್ಟು ಹುಡುಗರು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿಲ್ಲ? ನನ್ನನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಹುಡುಗರು ಈ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಉಂಟೆ? ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಈ ಗಿರೀಶನದೇನು ಹಂಗು? ಎಂದೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ನಾನು ಊಟವನ್ನೂ ಮಾಡದೇ ಸರಸರನೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟೇ, ಆಮೇಲೆ ನನ್ನ ಮತ್ತು ಗಿರೀಶನ ನಡುವೆ ಯಾವ ಮಾತೂ ಬೆಳೆಯಲಿಲ್ಲ. ನಾವು ಪರಸ್ಪರರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲೂ ಇಲ್ಲ, ನೋಡಲೂ ಇಲ್ಲ. ನನಗೆ ಅವನ ಮೇಲಾಗಿದ್ದ ಕ್ರಶ್ಶು, ಆ ವ್ಯಾಮೋಹ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ಮತ್ತು ಗಿರೀಶನ ಮಧ್ಯೆ ಚಿಗುರೊಡೆದ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಕಂಡು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅವನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದ gossip ಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯರು ಕ್ರಮೇಣ ಮತ್ತೆ ಅವನ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸತೊಡಗಿದ್ದರು. ನಾನು ಎಂದಿನ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯಿಂದ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂದು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಅದಾದಮೇಲೆ ಇಂದು, ಅಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಒಂದುವರೆ ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಗಿರೀಶ್ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಲೈಬ್ರೆರಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬಂದಿದ್ದ. ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಅಚ್ಚರಿಯಿಂದಲೇ ಅವನತ್ತ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಒಂದು ಮಾತೂ ಆಡದ ಅವನು ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಾಗದವನ್ನು ಇರಿಸಿ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದ್ದ. ಕಾಗದ ಬಿಡಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ನಾಲ್ಕು ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಓದಿದ ನನಗೆ ಏನೊಂದೂ ಅರ್ಥವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗಿನಲ್ಲಿ ತಳ್ಳಿ ಎದ್ದು ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನನಗೆ ಮತ್ತೆ ಅದರ ನೆನಪಾಗಿದ್ದುದು ಆಗ ಕಾಲೇಜು ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ. ಆ ಕಾಗದವನ್ನು ಹರಿದು ಹಾಕಿ ಬೇರೇನೂ ಯೋಚನೆಯಿಲ್ಲದೇ ಕಾಲೇಜಿನ ಗೇಟಿನವರೆಗೂ ಹೋಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆ ಶಬ್ದಗಳು ಮೂಡತೊಡಗಿದ್ದವು.. "ದಿಬ್ಬದ ಹಿಂದೆ.. ಬಂಡೆಯ ಬಳಿ". ಆದರೂ ನಾನು ನಡೆದು ಕಾಲೇಜಿನ ಕಂಪೌಂಡನ್ನು ದಾಟಿ ಎದುರಿಗಿದ್ದ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ತಲುಪಿ ಬಸ್‌ಗಾಗಿ ಕಾಯತೊಡಗಿದ್ದೆ. ಕಾಲೇಜಿನ ಆವರಣದ ಒಳಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕಟ್ಟದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಲಭಾಗಕ್ಕೆ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಗೇಟಿದೆ. ಆ ಗೇಟಿನ ಆಚೆ ಒಂದು ದಿಬ್ಬವಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಹೋಗುವುದು ಕಡಿಮೆ. ಹೋದರೂ ಕೆಲವರು ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಓದಲು ಹೋಗಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನೆದುರು ನಾನು ಹತ್ತಬೇಕಿರುವ ಬಸ್ಸು ಬಂದು ನಿಂತು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರೂ ನಾನು ಗಮನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳೀಗ ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್‌ನಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದು ಮತ್ತೆ ಕಾಲೇಜಿನತ್ತ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ನಾನೆಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ ನನಗಿನ್ನೂ ಖಚಿತವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಲೈಬ್ರೆರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತೆನೋ.. ಸರಿ, ಲೈಬ್ರರಿ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆನಾದರೂ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಆಚೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಚಿಕ್ಕ ಗೇಟಿನತ್ತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವು. ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಆ ಗೇಟು ಹತ್ತಿರವಾದಂತೆನಿಸಿತು. ನಾನು ಆ ಕಡೆಗೇ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದರ ಅರಿವು ಬಂದರೂ ಹಿಂತಿರುಗಲು ಮನಸ್ಸು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಗೇಟು ದಾಟಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಎದುರಿಗೆ ದಿಬ್ಬ ಹರಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ದಿಬ್ಬವನ್ನು ಹತ್ತುತ್ತ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕಾಗದದಲ್ಲಿ ಸಮಯವನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತೇ? ಕಾಗದವನ್ನು ಹರಿದುಬಿಟ್ಟೆನಲ್ಲಾ? ಎಂದು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದೆ. ಅವನು ದಿಬ್ಬದ ಬಳಿ ಕರೆದ ಅಂತ ನಾನು ಹೋಗಿ ಬಿಡುವುದೇ? ಛೇ-ಛೇ.. ಇದು ಮೂರ್ಖತನ.. ಬರಬಾರದಾಗಿತ್ತು.. ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ಮುಂದೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಂಥ ದೊಡ್ಡದೇನೂ ಅಲ್ಲದ ಆ ಮಣ್ಣಿನ ದಿಬ್ಬದ ತುದಿಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಇಣುಕಿದ ನನಗೆ ಎದುರಿಗೆ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಆ ಬಂಡೆ ಕಾಣಿಸಿತ್ತು. ಅದೇನೂ ನನಗೆ ಅಪರಿಚಿತ ಜಾಗವಲ್ಲ. ಹಿಂದೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಗೆಳತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಕಾಲುದ್ದದ ಸ್ಕರ್ಟನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ದಿಬ್ಬದ ಆಚೆ ಇಳಿಯತೊಡಗಿದೆ. ಬಂಡೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಆಚೀಚೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ. ಯಾರಾದರೂ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅದೇನು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೋ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಯಾರೂ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ನಾನೆಲ್ಲೋ ತಪ್ಪಿದ್ದೆ ಅನಿಸತೊಡಗಿತು. ಆ ಕಾಗದದಲ್ಲಿ ಅವನು ಒಂದು ಸಮಯವನ್ನಾದರೂ ಸೂಚಿಸಿರಬಹುದಿತ್ತು. ನಾನಾದರೋ ಅದನ್ನು ಆತುರದಲ್ಲಿ ಹರಿದು ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಸರಿ ಈಗ ಅಂಥ ಹಾನಿಯೇನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲವೆಂದುಕೊಂಡು ಹಿಂತಿರುಗಿ ನಡೆಯ ತೊಡಗಿದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಮರವೊಂದರ ಬಳಿ ಯಾರೋ ಸುಳಿದಂತಾಯಿತು.

ಗಿರೀಶ್! ಅವನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ!

ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ಟೀ-ಶರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಹಸಿರು ಛಾಯೆಯ ಜೀನ್ಸು ತೊಟ್ಟು ಯಾವ ಹಿಂಜರಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ಅವನು ನನ್ನ ಬಳಿ ನಡೆದು ಬರತೊಡಗಿದರೆ ನನಗೆ ಭಯವಾಗತೊಡಗಿತು. ಅವನು ನನಗೆ ಬರ ಹೇಳಿದ್ದು ಏತಕ್ಕೆ - ಎಂಬ ವಿಚಾರ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ದಿಗಿಲುಗೊಂಡೆ. ಅವನಾಗಲೇ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ.. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಅದೇ ನಗುವಿತ್ತು.

"ನೀನು ಬಂದೇ ಬರ್ತೀಯ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ನಿನಗೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಸಹಾಯ ಮಾಡೋಣ ಅಂತಿದೀನಿ" ಎನ್ನುತ್ತ ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ.

ಅದ್ಯಾಕೋ ಏನೋ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೇ ಇದ್ದೆ. ಅದೇನು ಅವನು ನನಗೆ ಮಾಡಬೇಕಿರುವ ಸಹಾಯ? ನಾನೇನು ಅವನಿಂದ ಕೇಳಿದ್ದೆ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿ ಆಲೋಚಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಸರಿ, ಅವನು ನನ್ನ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇದೆಲ್ಲ ಕನಸೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅಥವ ಅವನನ್ನು ಮೊದಲ ಸಲ ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಆ ರಾತ್ರಿ ನಾನು ಏನೇನೋ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆನಲ್ಲ.. ಇದು ಅಂಥ ಒಂದು ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಏನೋ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೆಂಥ ಸುಂದರವಾದ ಕಲ್ಪನೆ! ನನಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿದ್ದ ಆ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ.. ಹಾಗೆ ಆ ದಿಬ್ಬದ ಆಚೆ.. ಆ ಬಂಡೆಯ ಹಿಂದೆ..

ನನ್ನನ್ನು ಬಂಡೆಗೆ ಬೆನ್ನಾಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಕೈಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಕೆಳಗಿಟ್ಟು, ನನ್ನ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿದ ಅವನ ಕೈಗಳು ಹಾಗೆಯೇ ಮೇಲೆ ಸರಿದಾಗ ನನ್ನ ಮೈಯೆಲ್ಲ ನಡುಗಿತ್ತು ಅವನ ಆ ಸ್ಪರ್ಷಕ್ಕೆ! ಕಲ್ಪನೆಯೆಲ್ಲೂ ಮೈ ನಡುಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಂಡೆ. ನನ್ನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವನ ಕೈಗಳು ಕುಂಬಾರ ತನ್ನ ಮಣ್ಣಿನ ಗೊಂಬೆಯನ್ನು ಸವರಿ ಅದರ ಸಂಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಪರಶೀಲಿಸುವಂತೆ ನನ್ನ ಸ್ತನಗಳ ಗಾತ್ರ, ವಕ್ರತೆ, ಆಕಾರಗಳನ್ನು ನಾನು ತೊಟ್ಟ ಶರ್ಟಿನ ಮುಖಾಂತರವೇ ಯಾಚಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಹದಿನೇಳರ ಹರೆಯದ ನನ್ನ ದೇಹ ಅವನ ಕೈಗಳ ಸ್ಪರ್ಷದಿಂದ ಬಿಸಿಯೇರಿ ನನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಮೀರಿ ಸ್ಪಂದಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳು ಸಣ್ಣಗೆ ಕಂಪಿಸತೊಡಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಅದೇ ವಿಚಿತ್ರ ಯಾತನೆ. ಆ ಯಾತನೆಯಿಂದಲೇ ಆ ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ನಾನು ನಿದ್ರೆಯಿಲ್ಲದೇ ಕಳೆದಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹರಿದಾಡತೊಡಗಿದವು. ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಂದ ತೆರೆದುಕೊಂಡ ನನ್ನ ತುಟಿಗಳ ನವಿರನ್ನು ಸವರುತ್ತ ಅವನ ಬೆರಳೊಂದು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ನುಸುಳಿದಾಗ ನಾನು ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ್ದೆ. ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವನ ಬಲಗೈ ನನ್ನ ಎದೆಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಜಾರಿದ್ದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ. ನನ್ನ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಸವರಿಕೊಂಡು ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ಸಾಗಿದ ಅವನ ಕೈ ನನ್ನ ಸ್ಕರ್ಟಿನ ಅಂಚನ್ನು ತಲುಪಿತ್ತು. ಹಾಗೆಯೇ ನನ್ನ ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತಳತೆಯನ್ನು ಕ್ರಮಿಸಿ ಹಿಂದೆ ಬಂದ ಅದು ಸ್ಕರ್ಟಿನ ಒಳಗೆ ತೂರಿ ನನ್ನ ಶ್ರೋಣಿಯ ಹರವಾದ ದುಂಡುಗೆನ್ನೆಗಳನ್ನು ಅಮುಕತೊಡಗಿತ್ತು. ಅವನಿಂದ ಹಾಗೆ ಹಿಂಡಿಸಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ ನನಗೆ ಸುಖ. ಒಂದು ಕೈ ಸಾಕಾಗದೆಂಬಂತೆ ತನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯನ್ನೂ ನನ್ನ ಸ್ಕರ್ಟಿನೊಳಗೆ ಇಳಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಯಥೇಚ್ಚವಾಗಿ ಮರ್ದಿಸತೊಡಗಿದ. ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದರ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅರಿವು ನನಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅದ್ಭುತವಾದ ಕನಸೊಂದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ ಎಂದೇ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ.

ಅವನ ಕೈಗಳ ಚೆಲ್ಲಾಟದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸ್ಕರ್ಟಿನ ಗುಂಡಿಗಳೆರಡು ಅದಾಗಲೇ ಕಿತ್ತುಬಂದು ಇನ್ನೇನು ನನ್ನ ಸ್ಕರ್ಟು ನೆಲಕಚ್ಚಬಹುದೇ ಅನಿಸಿದರೂ ಅದರ ಪರಿವೆ ನನಗೇ ಇರಲಿಲ್ಲವೆಂದಾಗ ಅವನಿಗಿದ್ದೀತೆ? ಅವನ ಕಾಲುಗಳು ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಅವನ ತುಟಿಗಳು ನನ್ನ ಕತ್ತನ್ನು, ಕೆನ್ನೆಗಳನ್ನು, ಎದೆಯನ್ನು ಚುಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಅದಾಗಲೇ ಶುರುವಾಗಿದ್ದ ಯಾತನೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹನಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ಧಾರೆಯಾಗಿ ನನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೂಲಕ ಕೆಳಗಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಯೊಂದನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ತಡೆದ ಅವನ ಕೈ ಅದರ ಮೂಲವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತ ಮೇಲೇರಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಹೆಣ್ತನದ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತಟ್ಟಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಆಗಲೇ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ ನಾನು ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ್ದೆ. ಅದು ಕನಸೋ, ಕಲ್ಪನೆಯೋ ಇಲ್ಲ ವಾಸ್ತವವೋ ಅದ್ಯಾವುದೂ ಈಗ ನನಗೆ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನೀಗ ಅವನ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿದ್ದೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಸೀಮೆಯನ್ನು ನನಗೆ ಅರಿವಾಗಿಸಿಯೂ ಅರಿವಾಗಿಸದಂತೆ ಅತಿಕ್ರಮಿಸಿದ್ದ. ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಹುದುಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಮೀಟತೊಡಗಿದ್ದವು... ನಾನು ನರಳತೊಡಗಿದ್ದೆ. ನಾನೇ ಸ್ವತಃ ನನ್ನ ಸ್ಕರ್ಟನ್ನು ಸೊಂಟದವರೆಗೂ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲಲಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಒಳಗನ್ನು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಅರಿತವನಂತೆ ಅವನ ಕೈ ಸರಾಗವಾಗಿ ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಚಲಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ಅವನ ಬಿರುಸಾದ ಬೆರಳುಗಳು ನನ್ನ ಕೋಮಲವಾದ ಯೋನಿದುಟಿಗಳ ನಡುವೆ ಅವಧಾನವಿಲ್ಲದೇ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾನು ರತಿಗೋಪುರದ ಶೃಂಗವನ್ನು ಅದಾಗಲೇ ತಲುಪಿದ್ದೆ. ಅವನ ಹೆಗಲನ್ನು ಕಚ್ಚಿ ಹಿಡಿದು ಅವನು ಹೊರಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖದ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಬೆವರಿತ್ತು. ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದ ಬೆವರ ಹನಿಗಳು ಎದೆಗೆ ಇಳಿದು ನನ್ನ ಶರ್ಟನ್ನು ತೊಯಿಸಿದ್ದವು. ಬಂಡೆಯನ್ನು ಆಸರೆಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಸಮತೋಲನ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಅವನ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿತ್ತು. ನನ್ನ ನಾಡಿಮಿಡಿತದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದ ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಇನ್ನೂ ವೇಗ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಕೆಲ ಕ್ಷಣಗಳ ನಂತರ ದೇಹದ ನರಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡು ಸುಖದ ಅದಮ್ಯ ಶಕ್ತಿಯೊಂದು ಸ್ಫೋಟಿಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಇಡೀ ದೇಹ ತಲ್ಲಣಿಸಿದ ಪರಿಗೆ ಅವನೂ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ತನ್ನ ಸಮತೋಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಇಬ್ಬರೂ ಕೆಳಗೆ ಬೀಳಲಿದ್ದೆವು. ಆದರೆ ಅವನ ಒಂದು ಕೈ ನನ್ನನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಸ್ಖಲನದ ಆವೇಶವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿತ್ತು. ನಾನು ಬೆನ್ನು ಮಣಿಸಿ, ಕಂಪಿಸಿ, ನರಳಿ ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಭೋರ್ಗರೆದಿದ್ದೆ.

ಮಳೆ ನಿಂತಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುವಂತೆ ನನಗೆ ನಡೆದದ್ದೇನು ಎಂದು ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನಾನು ಅವನ ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸ್ವಸಂತುಷ್ಟತೆಯಿತ್ತು - ಏನನ್ನೋ ಸಾಧಿಸಿದವನಂತೆ. ನಾನು ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಒಂದು ಮಾತೂ ಆಡದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿದ್ದೆ. ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನ್ನನ್ನೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿರಬಹುದು. ಇತ್ತ ನನಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಕೋಪ ಬಂದಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ಅವನು ಕರೆದಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವುದೆಂದರೇನು? ನಾನೆಂದರೆ ಅಷ್ಟು ಅಗ್ಗವಾಗಿ ಹೋದೆನೇ? ಮುಜುಗರ, ಜುಗುಪ್ಸೆ, ಅಸಹ್ಯಗಳ ಮಡುವಾದ ಮನಸ್ಸು ಒಂದೆಡೆ ಹಿಂಸೆ ಪಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಪಡೆದ ಸುಖದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆ ತಲುಪಿ, ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಸೇರಿದ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದದ್ದು ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೇ. ಆಗ ಮನಸ್ಸು ನನಗೇ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸುವಷ್ಟು ಹಗುರಾಗಿತ್ತು. ನನಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಕೋಪವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡಿಯೆದುರು ನಿಂತರೆ ನನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸವೊಂದಿತ್ತು.

ಅಂದು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಗಿರೀಶ್ ನನ್ನ ಕ್ಲಾಸ್‌ರೂಮಿನ ಬಳಿಯೇ ನಿಂತಿದ್ದ. ಟೀ ಕುಡಿಯೋಣವಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದ. ಕ್ಲಾಸುಗಳು ಶುರುವಾಗಲು ಇನ್ನೂ ಸಮಯವಿತ್ತಾದ್ದರಿಂದ ಇಬ್ಬರೂ ಕ್ಯಾಂಟೀನಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಅವನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಾಗ ನಾನು ಆ ಭಾನುವಾರ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ. ಅವನು ಮಾಡಿದ ಆ 'ಚಿಕ್ಕ ಸಹಾಯ'ಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿ ನಾನೂ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಇನ್ನೂ ಬಾಕಿ ಇತ್ತು.

ಹೊಸ ಅನುಭವ

ಲೇಖನ: "ಪ್ರಣಯಾಭಿಮಾನಿ"
ಲೇಖಕರ ಈಮೇಲ್: pranayaabhimaani@gmail.com
ಸಂಪಾದಕಿ: ಪದ್ಮಿನಿ


ಸ್ನೇಹಿತರೆ,

ನಮ್ಮ ಓದುಗ ಅಭಿಮಾನಿಯೊಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಕತೆಯೊಂದನ್ನು "ಪ್ರಣಯಪದ್ಮಿನಿ"ಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸುವಂತೆ ಕೋರಿ email ಕಳುಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಕತೆಯನ್ನು ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ-ಪುಟ್ಟ ಮಾರ್ಪಾಟುಗಳೊಂದಿಗೆ ಇದೀಗ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ತಮ್ಮನ್ನು "ಪ್ರಣಯಾಭಿಮಾನಿ" ಎಂದೇ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವರ ಈ "ಹೊಸ ಅನುಭವ"ವನ್ನು ನೀವೂ ಓದಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿ. ಇನ್ನು ಬರೀ ನನ್ನ ಕತೆಗಳನ್ನೇ ಓದಿ ಬೇಜಾರಾದವರಿಗೆ ಈ ಕತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾವಣೆಯೆನಿಸಿದರೂ ಸಂತೋಷ.

~ಪದ್ಮಿನಿ


ಹತ್ತನೆಯ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಆಗಷ್ಟೇ ಸುಂದರ ಹುಡುಗಿಯರು, ಕಾಮ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಅಂದಿನ ಒಂದು ಅನುಭವವನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ದೂರದೂರಿಗೆ ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಫರ್ ಆಗಿ, ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಂದೆ ಮಾತ್ರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿತ್ತು. ನಮಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಅಡುಗೆಗೆಗಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಕೆಲಸದವಳು ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಕೆಲಸ ರಾತ್ರಿ ಹತ್ತು ಗಂಟೆ ಕಡಿಮೆ ಮುಗೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ನಮಗೆ ಒಬ್ಬ ಕೆಲಸದವಳನ್ನು ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರನ್ನೆಲ್ಲ ವಿಚಾರಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳಿಗೆ ತಿಳಿಸಿತ್ತಾದರೂ ಕೂಡ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಪ್ರಯತ್ನದ ನಂತರ ಒಬ್ಬಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆಲಸಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತುಮಾಡಿದೆವು. ಆಕೆಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತರ ವಯಸ್ಸಿರಬೇಕು, ನನಗಿಂತ ಆರು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು. ಅವಳ ಹೆಸರು ವಂದನ, ಅನಾಥೆ. ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಜೊತೆ ಊರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸವಿದ್ದಳು. ನಮ್ಮ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳ ಪರಿಚಯದವಳು. ಹಾಗಾಗಿ ತನ್ನ ಜೊತೆ ತನ್ನ ಸಾಮಾನು ಬಟ್ಟೆ ಬರೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಕೆಲಸದವಳಾದರೂ ತುಂಬಿದೆದೆಯ ಮೋಹಕ ಸುಂದರಿ. ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಅಂಥಾ ತುಂಬು ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ನಾನು ನೋಡೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ಸಂದಿಯಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಆಗಾಗ ಕದ್ದು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ನನ್ನ ತೊಡೆ ಸಂಧಿಯಲ್ಲಿ ಜುಂ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನನ್ನ ಕೈಗಳು ನನಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆಯೇ ನನ್ನ ಗಡಸು ಲಿಂಗವನ್ನು ತೀಡುತ್ತಿದ್ದವು. ನನ್ನ ತಾಯಿ ಅವಳಿಗೆ ಕೆಲಸದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲಿ ಮಲಗಬೇಕು, ಏನು ಅಡುಗೆ ಮಾಡಬೇಕು, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಏನೇನಿದೆ, ಮನೆ ಹೇಗೆ ನೀಟಾಗಿ ಇಡಬೇಕು ಅಂತ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು.

ಆ ರಾತ್ರಿ ಯಾಕೋ ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಹೊಸ ಹುಡುಗಿಯ ತುಂಬು ಮೊಲೆಗಳು, ಆ ಜೇನು ತುಟಿಗಳು, ಮಾದಕವಾಗಿದ್ದ ಆ ತೋಳುಗಳು, ಕಚ್ಚಿ ತಿನ್ನಬೇಕೆನಿಸುವ ಆ ಕೆನ್ನೆಗಳು ಕಣ್ತುಂಬ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾಗಿದ್ದೆ. ವಂದನ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಊರಿಗೆ ಹೊರಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಉದ್ರೇಕಕಾರಿ ಕುಚಗುಚ್ಛಗಳನ್ನು ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕೈ ಹಿಚುಕಿಕೊಂಡು ನಾನು ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೊರಟುಹೋದೆ. ಆ ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಕರೆದು ವಂದನಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತ ಲೆಕ್ಚರ್ ಕೊಟ್ರು.

ಅಮ್ಮ ವಂದನಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಿಸಲು ನನ್ನ ಕೈಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ಊರಿಗೆ ಹೊರಟರು. ಅವರನ್ನು ರೈಲಿಗೆ ಹತ್ತಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದೆ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಿದಾಗ ಆ ರತಿ ರಾಣಿ ವಂದನ ತನ್ನೆರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಳು. ಆ ಸುಂದರಿಯ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಮೊಲೆಗುಚ್ಛಗಳು ಸೆಳೆದು ಅಪ್ಪಿಕೊ ಎಂದು ಕರೆಯುವಂತೆ ನಗು ಬೀರುತಿದ್ದವು.

ಅವಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಕೊಡಿಸುವ ವಿಚಾರ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೊರಡಲು ರೆಡಿಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ನಾನೊಮ್ಮೆ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಕ್ಕು ಹೊರಡೋಣ ಎಂದೆ. ನಿನಗೆ ಏನೇನು ಬೇಕು ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ, ಮುಚ್ಚು ಮರೆಯಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಸಲಿಗೆಯಿಂದಲೇ ತನಗೆ ಏನೇನು ಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು. ಆ ಹುಡುಗಿ ಮಾತಿಗೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನನಗಿಷ್ಟವೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ತನ್ನ ನೀಳ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಮೇಲೇರಿಸಿ, ಆ ಕುಚಗುಚ್ಛಗಳನ್ನು ಅರಳಿಸುತ್ತಾ, ವಯ್ಯಾರವಾಗಿ ಮುದ್ದಾಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಗೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ, ನಿಗುರಿ ನಿಲ್ಲುತಿದ್ದ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನಕ್ಕೆ ದಾಹ. ಆ ಅರಳಿದ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ನವಿರಾಗಿ ಸವರುತ್ತಾ ಮುದ್ದಿಸುವ ತವಕ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಆಸೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿತ್ತು.

ಹೊರಗೆ ಬಂದು ರಿಕ್ಷಾಗಾಗಿ ಕಾದೆವು. ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾದರೂ ಯಾವುದೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ, ಆ ರತಿ ರಾಣಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸಲಿಗೆ ಬೆಳೆಸಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಇಷ್ಟಗಳು, ಸ್ನೇಹಿತರು, ತಿಂಡಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಜೇನು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಂತೆ. ನಾನೂ ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳಲ್ಲಿ ಸಲಿಗೆ ಬೆಳೆಸಿದ್ದೆ. ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಒಂದು ರಿಕ್ಷಾ ಬಂತು. ಒಳಗೆ ಒಂದು ಹೆಂಗಸು ಕುಳಿತಿದ್ದಾದರೂ ಡ್ರೈವರ್ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಎಂದ. ನಾನು ಕೇಳಿದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತಲೆದೂಗಿಸಿ ಹಿಂದೆ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದ ಆ ಹೆಂಗಸಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜರುಗಲು ಹೇಳಿದ. ಆಗಲಿ ಎಂಬಂತೆ ಆ ಹೆಂಗಸು ಜರುಗಲು ವಂದನ ಮೊದಲು ಆಟೋ ಏರಿದಳು. ಊಳಿದಿದ್ದ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕುಳಿತೆ. ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ವಂದನಳ ಪಕ್ಕ ಕೂರಲು ನನ್ನ ಜೇವ ಕುಣಿದಾಡುತಿತ್ತು. ಅವಳ ಮೈ ಸೋಕುವ ಭಾಗ್ಯ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಬರುವುದೆಂದು ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮೊಳ ಕೈಗೆ ಮೆತ್ತಗೆ ಆ ಸುಂದರಿಯ ಹೂ ಮೊಲೆಗಳು ಸೋಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಸೋಕಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಸ ಅನುಭವ ಹೇಳತೀರದು. ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಆ ಆಟೊದಲ್ಲಿದ್ದ ಇಕ್ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ಆ ರತಿಯ ನುಣುಪಾದ ಕೈಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಮಧುರಾನುಭವ ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ನಾವು ಕೇಳಿದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಆಗಲೇ ಬಂದಿದ್ದೆವು.

ವಂದನ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಬಟ್ಟೆಗಳಿಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ಜೊತೆಯಾಲ್ಲಿದ್ದುದರಿಂದ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಒಳ ಉಡುಪುಗಳಿಗಾಗಿ ಕೇಳಲು ನಾಚಿದ್ದಳು. ಆದರೂ ಆ ಸೇಲ್ಸ್‌ಮನ್‌ಗೆ ಕೇಳುವಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಅಂಡರ್ ವೇರ್ ಮತ್ತೆ ಬ್ರಾ ಬೇಕು ಅಂದಳು. ನನಗೂ ಆ ಗಲಿಬಿಲಿ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು. ಸೈಜ್ ಏನು ಎಂದು ಕೇಳುವಂತೆ ಅವಳ ಎದೆಯನ್ನು ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಸೇಲ್ಸ್‌ಮನ್‌ಅನ್ನು ಗುದ್ದುವಷ್ಟು ಕೋಪ ಬಂದಿತ್ತು. ಹೇಗೋ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮುಗಿದು ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿದೆವು.

ನಾನು ನನ್ನ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ಡ್ರೆಸ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಿದೆ. ವಂದನ ಟೀ ಮಾಡುವೆ ಅಂತ ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಸೇರಿದಳು. ಎಂದಿನಂತೆ ಟೀ ಕುಡಿಯಲು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದುದರಿಂದ ತುಂಬ ಸೈಲೆಂಟ್ ಆಗಿತ್ತು. ಕಾದಿತ್ತು ನನಗೆ ಆ ದಿನದ ಅದ್ಭುತ. ಅಲ್ಲಿ ವಂದನ ತನ್ನ ಹೊಸ ನೈಟಿಯನ್ನು ಧರಿಸಲು ತಯಾರಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಸ್ವಲ್ಪವೇ ತೆರೆದಿದ್ದ ಬಾಗಿಲಿಂದ ಆ ಯೌವ್ವನೆಯ ಮೋಹಕ ನಗ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನೋಡಿದೆ. ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಆ ಕಾಮಿನಿ ಬರಿಯ ಕೆಂಪು ಬ್ರಾ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಬಣ್ಣದ ಕಾಚಾ ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಹೊಸ ನೈಟಿಯ ಕವರ್ ತೆರೆಯುತ್ತಾ ತನ್ನ ನೀಳ ಎಡಗಾಲಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಸೊಂಪಾದ ದೇಹದ ಭಾರಬಿಟ್ಟು ಬಲಗಾಲನ್ನು ಸರಾಗವಾಗಿ ತೂಗುತ್ತಾ ಶಿಲಾಬಾಲೆಯಂತೆ ಪುರುಷತ್ವವನ್ನು ಕೆಣಕಿ ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುವಂತಿದ್ದ ವಂದನಾಳ ಆ ನುಣುಪು ತೊಡೆಗಳು ಅನುಭವಿಸು ಬಾ ಪ್ರಿಯ ಎಂದು ಕರೆಯುವಂತಿದ್ದವು. ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕಂಡು ಮೈ ನಡುಗುವಂತಾಗಿ ಬೆವರಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಲು ಆಗದೆ ಬೇಗ ನನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ನಡೆದುಬಂದೆ. ಇಷ್ಟಾದರೂ ಯಾಕೋ ಸಮಾಧಾನವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಗುವುದೂ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ನನ್ನ ಕಳ್ಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆ ಹೆಣ್ಣಿನ ತುಂಬು ಎದೆ ನೋಡುವ ಭಾಗ್ಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಹಾಗೇ ಉರುಳಿದೆ. ನನ್ನ ಲುಂಗಿ ಕಳಚಿ ಯಾಕೋ ಫ್ರೀಯಾಗಿ ಕಾಲಗಲಿಸಿ ಮಲಗೋಣೆವೆನಿಸಿತ್ತು. ಕೈಗಳು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವೆಂಬಂತೆ ನನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಆಗಲೇ ಮಾತಾಡಿಸಲು ತಯಾರಾಗುತಿದ್ದವು. ಹೇಗಿರಬಹುದು ಆ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ದುಂಡು ಮೊಲೆಗಳು ಎಂದು ಏನೆಲ್ಲಾ ಊಹೆಮಾಡುತ್ತಾ ಗಟ್ಟೆಯಾಗಿ ಸೆಟೆದು ನಿಂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಉಜ್ಜಿ ಉಜ್ಜಿ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಉಜ್ಜಿ ತೀಡಿದಷ್ಟೂ ದಾಹ ತೀರದ ಅತಿ ಆಸೆ ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪ್ರಚಂಡ ಲಿಂಗ ಬಾಯಾರಿತ್ತು. ಆದರೂ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಕೈ. ನನ್ನ ಅಂಗೈ ತುಂಬ ಬೆಚ್ಚಗೆ ತಬ್ಬಿದ್ದ ನನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ತೀಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ಕಣ್ಮುಂದೆ ಆ ರತಿ ರಾಣಿಯೇ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಾಣದ ಆ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ, ಮನದಲ್ಲೇ ಮುದ್ದಿಸುತ್ತ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅವಳನ್ನು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸತೊಡಗಿದ್ದವು. ನನ್ನ ತುಟಿಗಳು ಆ ಜೇನು ತುಟಿಗಳನ್ನು ಹೀರುತ್ತ, ಕೈಗಳು ಆ ರತಿಯ ನಗ್ನ ದೇಹದ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಏನೋ ಬೇಗ ಬೇಗ ಹುಡುಕಾಡುವಂತೆ ಸರ ಸರ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದವು.. ಬಾಯಾರಿದ ನನ್ನ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸಲು ಬಂದಂತೆ ಆ ಹೂಕುಚಗಳು ಕಣ್ಮುಂದೆ ಸುಳಿಯುತ್ತಿದ್ದವು.. ನನ್ನ ಲಿಂಗ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಜೇನು ಸುರಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ನನಗಾಗ ಬೇಕಿತ್ತು ಆ ರತಿ ರಾಣಿಯ ನಗ್ನ ದರ್ಶನ, ಆ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಆಲಿಂಗನ. ಆ ಸುಖವಾದ ಉನ್ಮಾದದಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಬೆಲ್ ಶಬ್ದವಾಯಿತು. ನನ್ನ ತಂದೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು.

ಎಷ್ಟೋ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ನಾನು ಮುಖ ತೊಳೆದು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ತಂದೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡಿ ಮಲಗಲು ರೂಮಿಗೆ ಹೊರಟೆ. ಹಾಸಿಗೆಯನ್ನು ಹಾಸಿ ನಡುಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಂದನ ಮಲಗಿದಳು.

ಆ ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ವಂದನ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೂ ನಾನು ಒಂದು ರೀತಿಯ ನಿರಂತರ ಉದ್ರೇಕಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಅವಳನ್ನು ನೋಡಲೇಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಎದ್ದು ಸದ್ದಾಗದಂತೆ ನಡುಮನೆಯವರೆಗೂ ಹೋದೆ. ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿದ್ದ ವಂದನ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೂ ನಗು ಬೀರುತ್ತಾ ಕನಸಿನ ಲೋಕದಲ್ಲಿದ್ದಂತಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಧರಿಸಿದ್ದ ಹೊಸ ನೈಟಿ ಅವಳ ನುಣುಪಾದ ಆ ನೀಳ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಕಣ್ಣುಗಳು ತಾನಾಗೇ ಅವಳ ತುಂಬು ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಮುಂದಾದವು. ತನ್ನೆರಡು ಕೈಗಳನ್ನು ತಲೆಯಕೆಳಗಿಟ್ಟು ದಿಂಬಾಗಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಬ್ರಾದೊಳಗಿಂದ ಸಿಡಿದೇಳಬೇಕೆನ್ನುವಂತೆ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಚೂಪಾದ ಗೋಪುರಗಳಂತೆ ದೃಢವಾಗಿ ಅವಳ ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸಿ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಅವಳ ತೆಳು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಂತೆ ಆ ಕೆಂಪು ಕಾಚ ಅವಳ ನೈಟಿಯೊಳಗಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಯಾವಾಗ ತಬ್ಬುವೆನೋ ಯಾವಾಗ ಮುದ್ದಿಸುವೆನೋ ಯಾವಾಗ ಆ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಸವರುತ್ತಾ ಮುದ್ದಿಸುವೆನೋ ಎಂದು ಹತಾಶೆಯಿಂದ ನರಳಡಿದೆ. ಹಸ್ತಮೈಥುನದ ಅಭ್ಯಾಸ ನನಗಿನ್ನೂ ಇರದಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಕೈಗಳೀಗ ನನ್ನ ಸೆಟೆದು ನಿಂತಿದ್ದ ಆ ಬಿಸಿ ಲಿಂಗವನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂದಾದವು. ನಾನು ವಂದನಾಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈಯ್ಯನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ, ಆ ಬರಿಮೈ ಮೋಹಿನಿಯನ್ನು ತಬ್ಬುವ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಾ, ಆ ಚೆಂದುಟಿಗಳ ಜೇನು ಸವೆಯನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಆಗಲೆ ಬಿಸಿ ಜೇನು ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಸೊಕ್ಕಿನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಜ್ಜಿದೆ. ಯಾವಾಗ ನಿದ್ದೆ ಬಂತೋ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಆ ಸುಂದರಿಯ ಉಬ್ಬು ತಗ್ಗಿನ ಮೈಯ್ಯನ್ನು ಕಳ್ಳ ನೋಟದಿಂದ ಸವಿಯುತ್ತಾ ದಿನ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಕೈಗೂ ನನ್ನ ಲಿಂಗಕ್ಕೂ ಜಗಳ ದಿನೇ ದಿನೇ ಜೋರಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ ಅವಳ ಸಾಮೀಪ್ಯದ ಬಯಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ನಾನು ಸಣ್ಣವನೇನೋ, ನನಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಅವಳೂ ಕೂಡ ಏನೂ ಮುಜುಗರ ಪಡದೆ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಲಿಗೆಯಿಂದಿದ್ದಳು. ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಬೇಕಂತಲೇ ಅವಳ ಕೈ ಮುಟ್ಟುತ್ತ, ಏನೋ ಕೊಳೆ ಇದೆ ಅಂತ ಕೆನ್ನೆ ಸವರುತ್ತಾ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಆಸೆ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವಳನ್ನು ನನ್ನವಳನ್ನಾಗಿಸುವ ತವಕ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.

ಹೀಗೂಂದು ದಿನ ವಂದನ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡುತ್ತ ತನಗೆ ಸೀರೆ ಉಡಬೇಕು ಅಂತ ತುಂಬಾ ಆಸೆ ಆಗಿದೆ ಅಂದಳು. ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಸೀರಿ ಉಟ್ಟು ನೋಡು ಎಂದಿದ್ದೆ. ಅಪ್ಪ ಯಾವುದೊ ಒಂದಿನ ತುಂಬಾ ಲೇಟಾಗಿ ಬರುವ ಮುನ್ಸೂಚನೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ವಂದನ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟು ಟ್ರೈ ಮಾಡುವ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ದಳು. ಅಮ್ಮನ ರವಿಕೆ ತುಂಬಾ ದೊಡ್ಡದಾದ್ದರಿಂದ ಇವಳಿಗೆ ಹಿಡಿಸುವುದು ಅನುಮಾನವಿತ್ತು. ನಾನು ಅವತ್ತು ಬೇಗನೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಮನೆ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದ ವಂದನ ಟೀ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟು ಹಾಗೆ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದಳು. ನಾನು ಸಾಯಂಕಾಲದ ಸ್ಪೆಶಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ಹೋಗಲು ರೆಡಿಯಾಗಿದ್ದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಹೊರಡುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ವಂದನ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅಷ್ಟು ಕೇರ್ ಮಾಡದೆ ಕ್ಲಾಸ್ ಮಿಸ್ ಆಗುವ ಭಯದಲ್ಲಿ ಬೇಗನೆ ಹೊರಟೆ. ದಾರಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಮೊಬೈಲ್ ಮೇಲೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಇವತ್ತು ಕ್ಲಾಸ್ ಇಲ್ಲ ಎಂದ. ಸರಿ ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆ ಕಾಲ ಕಳೆಯಬಹುದೆಂದು ಬೇಗನೆ ಮನೆಕಡೆಗೆ ಹೊರಟೆ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟಲು ಮುಂದಾದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಮುಂದೆ ಎಳೆದಿದ್ದ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿದ ಹಾಗೆಯೇ ಇತ್ತು. ಎಲ್ಲೋ ವಂದನ ಬಾಗಿಲ ಚಿಲಕ ಹಾಕಲು ಮರೆತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದ್ಕೊಡು ಒಳಗೆ ನಡೆದೆ. ಅದೇ ಸೈಲೆಂಟ್ ಮನೆ. ಸರಿ ಇನ್ನೊಂದು ಲೋಟ ಟೀ ಕುಡಿಯಲು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ಬಾಗಿಲು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ತೆರೆದಿತ್ತು... ಒಳಗೆ ವಂದನ ಸೀರೆ ಟ್ರೈ ಮಾಡುತ್ತ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಅರೆ ನಗ್ನವಾಗಿ ಬರಿಯ ಬ್ರಾ ಪ್ಯಾಂಟೀಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸೀರೆ ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಆ ಚೆಲುವೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಯಿತು ನನ್ನ ಕಾಮಾತುರತೆ. ನನ್ನ ಎದೆ ಬಡಿತ ನನಗೇ ಕೇಳಿಸುವುದೇನೋ ಅನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಸದ್ದಾಗದಂತೆ ಹಾಗೆ ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ನಿಂತೆ. ಆ ಸುಂದರ ಹುಡುಗಿ ಅರೆಬೆತ್ತಲಾಗಿ ನಿಂತಿರುವುದನ್ನು ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು ನೋಡುವ ಚಾನ್ಸ್ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಸೀರೆ ಉಡಲು ಬರದ ಅವಳ ಗಲಿಬಿಲಿ ನೋಡಿ ನಗಬೇಕೆನಿಸಿತ್ತು. ಹೇಗೋ ಮಾಡಿ ಬರಿಯ ಸೀರೆಯನ್ನು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೆ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು.. ಆಗೆಲ್ಲಾ ಸೀರೆಯನ್ನು ಉಡಲು ತನ್ನ ನೀಳ ಕೈಗಳನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವಾಗ ಆ ದುಂಡು ಮೊಲೆಗಳು ಹಾಯಾಗಿ ಅರಳಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಬ್ರಾ ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮದೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಆ ದೃಢ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿದ್ದವು. ಆ ಸುಂದರ ತೆಳು ಸೊಂಟ, ಮಧ್ಯದ ಪುಟ್ಟ ಹೊಕ್ಕಳು, ಮುದ್ದು ಮೊಲೆಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಸಾಯಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದವು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆ ಹುಡುಗಿ ತನ್ನ ಬ್ರಾವನ್ನು ಕಳಚಿ ಹಾಕುವುದೇ? ನಾನಲ್ಲೇ ಕುಸಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು ಆ ಮಾದಕ ದೃಶ್ಯ. ನಾವಿನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಎಂಬಂತೆ ಸುತ್ತೆಲ್ಲಾ ನೋಡುವಂತೆ ಬೆಣ್ಣೆ ಮುದ್ದೆಯ ಮೇಲೆ ಚೆರ್ರಿ ಹಣ್ಣಿಟ್ಟಂತೆ ಆ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಮೊಲೆ ತೊಟ್ಟುಗಳು ಕೆಣಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಸೀರೆ ಉಡಲು ಬರದೆ ಬರಿಯ ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸುತ್ತಿದ್ದ ಅರ್ಧ ನಗ್ನ ಬಾಲೆ ಯಾಕೋ ತೃಪ್ತಳಾದಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಎಡಗೈನಿಂದ ತನ್ನ ಮುಂಗುರುಳನ್ನು ಸವರುತ್ತ ತಲೆ ಮೇಲೆತ್ತಿದ್ದಳು. ಆ ಕೈ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಮೇಲೇರಿದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದವು. ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನಾನೆಂದೂ ಮರೆಯಲ್ಲ. ಸೀರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಉಡಲು ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂದೇನೋ ವಂದನಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಎನೋ ನಿರಾಸೆ ಇತ್ತು. ಹಾಗೆ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಡಲು ಮುಂದಾದಳು. ನಾನಲ್ಲಿರುವುದು ಸರಿಯಿಲ್ಲವೆಂದೆನಿಸಿ ಸದ್ದಿಲ್ಲದಂತೆ ರೂಮೊಳಗೆ ಬಂದು ಚಿಲಕ ಹಾಕಿ ನನ್ನ ಕೈಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕೆಲಸ ಕೊಟ್ಟೆ. ಕಾದ ಕಬ್ಬಿಣದಂತಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಬೇಕೋ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಮನ ಬಂದಂತೆ ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ತೀಡಿ ತೀಡಿ ಆ ನನ್ನ ರಾಣಿಯ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ದಣಿಯುವಂತೆ ಹಸ್ತ ಮೈಥುನದಾಟವಾಡಿದೆ.

ಅವಳನ್ನು ನನ್ನವಳನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೊಸ ಬಯಕೆ ಬೆಳೆದು ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿತ್ತು..

ತಿಳಿಯದೇ ತುಳಿದ ಕಾಲುದಾರಿ (ಭಾಗ-3)

ಮೊದಲ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು
ಎರಡನೆಯ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು


ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಬಂದಾಗ ಶಾರದಾ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಗ್ನಳಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಮುಂದೆ ಬಂದು ತನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಾಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದ ಅವಳನ್ನು ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಆ ಗೋಲಾಕಾರದ ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದ. ತನ್ನ ಆಳವಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗಷ್ಟೇ ಕೇಳಿಸುವಂತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳಿಗೆ ಕೆಲವು ನಿರ್ದೇಶನಗಳನ್ನು ಕೊಡತೊಡಗಿದ. ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಆದೇಶದಂತೆ ಶಾರದಾ ಪದ್ಮಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಮೊಳಕಾಲುಗಳ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ದೇವರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದಳು. ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಕಣ್ಣುಗಳೀಗ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂದ ಅವಳ ನಗ್ನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದವು. ಅವಳೆದುರಿಗೇ ಬರೀ ಒಂದು ಪಂಚೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅವನು ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದ ಗಾತ್ರವನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ಅವನು ಇದುವರೆಗೂ ಕಂಡ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ಸರಿಸಾಟಿಯೆನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಅವನ ದೃಷ್ಟಿ ತನ್ನ ದೇಹದ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವ ಅವಳಿಗಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ಆಕರ್ಶಕವಾದ ಸ್ತನದ್ವಯವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಉಸಿರಾಟದ ಗತಿಯೊಂದಿಗೆ ಏರಿಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಚಂದ್ರನನ್ನು ನಾಚಿಸುವಂತಿದ್ದ ಆ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಕಲಶಗಳ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಚಿಕ್ಕ ವರ್ತುಲಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಸ್ತನಮೊಗ್ಗುಗಳು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಯೌವ್ವನದಿಂದ ಸೊಕ್ಕಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಅವಳ ಸ್ತನಗಳು ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಂದು ಚೂರು ಒಳಗಾದಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಆ ಮಾದಕ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದನಾದರೂ ತನ್ನ ಸಂಯಮವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ತಂತ್ರಗಳು ಅಭ್ಯಾಸ ಬಲದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಯಾವಾಗ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅವನಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಅವನೀಗ ಅವಳ ರತಿಪುಷ್ಪವನ್ನು ದೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ದಟ್ಟವಾದ ಕಪ್ಪು ಉಂಗುರಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಅವಳ ಆ ರತಿಪುಷ್ಪ. ಅಲ್ಲದೇ, ಅವಳು ಪದ್ಮಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರಿಂದ ಅದರ ದಳಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಅವಳ ತಿಳಿ ಗುಲಾಬಿ ರಹಸ್ಯ ಬಯಲಾಗಿತ್ತು. ಯಾವ ಕುಶಲಕರ್ಮಿಗೂ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಅಸಾಧ್ಯವೆನ್ನುವಂತಿದ್ದ ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಸಂಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು, ಅದರ ಸಮಪಾರ್ಷ್ವ ಅಧರಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಕಣ್ಣುಗಳು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತನ್ನ ಈ ’ಕಾಯಕ’ದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಯೋನಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದ, ಆದರೆ ಇಂದು ಅವನು ನೋಡುತ್ತಿರುವುದು ಅದ್ವಿತೀಯ ಎನ್ನುವಂತಿತ್ತು. ಅವಳ ನಿಮ್ನವಾದ ಸೊಂಟವನ್ನು ಕೊರೆದು ವಿಪುಲವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ತುಂಬುಗೆನ್ನೆಯ ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳು, ಅವುಗಳಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಸಾಗಿದ ಅವಳ ಮೋಹಕವಾದ ತೊಡೆಗಳು ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅತಿ ನಯವಾಗಿದ್ದವು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳನ್ನು ಹಾಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವನ ಪುರುಷಾಂಗ ಉದ್ರೇಕದಿಂದ ತಲೆಯೆತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನು ಎದ್ದು ನಿಂತ, ಮುಂದೆ ನಡೆದು ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋದ. ತನ್ನೆದುರಿಗಿದ್ದ ಆ ಅದ್ಭುತವಾದ ನಿದರ್ಶನವನ್ನು ಬೇರೆ ಕೋನಗಳಿಂದ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಅವಳ ಸುತ್ತ ತಿರುಗಿದ. ಅವನು ನೋಡಿದಷ್ಟೂ ಅವಳ ಮಾದಕತೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವಂತಿತ್ತು. ಅವಳ ಸಮತಟ್ಟಾದ ಹೆಗಲುಗಳು, ನೀಳವಾದ ಅವಳ ಕೈಗಳು, ಸ್ವಲ್ಪ ಒಳಮುಖವಾಗಿದ್ದ ಅವಳ ನುಣುಪಾದ ಬೆನ್ನಿನ ವಕ್ರತೆ, ಅ ವಕ್ರತೆಯನ್ನು ಇಬ್ಭಾಗವಾಗಿಸುತ್ತ ಅವಳ ಕತ್ತಿನ ಕೆಳ ಅಂಚಿನಿಂದ ಸಾಗಿ ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳ ಕಣಿವೆಯವರೆಗೂ ಹಾದು ಹೋಗಿದ್ದ ಹೆಬ್ಬೆರಳಿನ ಅಗಲದ ಅವಳ ಬೆನ್ನುಹುರಿ, ಅದರುದ್ದಕ್ಕೂ ಜಾರಿ ಹರಡಿ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಅವಳನ್ನೇ ಅರಸಿ ಬರುವಂತಿದ್ದ ತಂಗಾಳಿಯ ಅಲೆಗಳೊಂದಿಗೆ ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ನೀಳವಾದ ಮೃದು ಕೇಶರಾಶಿ.. ಆ ದೇಹ ಸೌಂದರ್ಯ ಎಂಥ ಸನ್ಯಾಸಿಯ ತಪಸ್ಸನ್ನೂ ಭಂಗವಾಗಿಸುವಂತಿತ್ತು. ಆದರೂ ಅವಳ ಯೋನಿ ಇನ್ನೂ ಅಕ್ಷತವೇನೋ ಅಂದರೆ ತನ್ನ ಕನ್ಯತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲವೇನೋ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ತೇಜವಾಗಿತ್ತು.

ಸ್ವಾಮೀಜಿಯೀಗ ಅವಳಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದ್ದ ಪೂಜಾ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡ. ನಂತರ ಕೆಲವು ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸತೊಡಗಿದ. ಶಾರದಾಳ ಮುಗ್ಧ ಮತಿಗೆ ಆ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನಾಗಲೀ ಅವುಗಳ ಉದ್ದೇಶವನ್ನಾಗಲೀ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಕೇಳತೊಡಗಿದರೆ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಉತ್ತೇಜನವಾಗತೊಡಗಿತು. ಅದು ತನ್ನಲ್ಲಿ ದೈವಿಕ ಶಕ್ತಿಯ ಆವಾಹನೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಲಕ್ಷಣವೆಂದುಕೊಂಡಳು. ಆದರೆ ಆ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಹೊತ್ತಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದ ಊದಿನ ಕಡ್ಡಿಗಳು ಸುಗಂಧದ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ಮತ್ತೇರಿಸುವ ಹೊಗೆಯನ್ನೂ ಹೊರಚೆಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದುದು ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಮೇಲಿನ ಸಮ್ಮೋಹನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಮಂದ್ರವಾದ ಶೃತಿಯಲ್ಲಿ ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಂತ್ರ ಪಠಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಆದರೆ ಆ ಪ್ರಭಾವದ ಪ್ರಸಕ್ತ ಗಾಢತೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಸಂಯಮವನ್ನು ಕಲುಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲ ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ತಾನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ವಾತಾವರಣ ನಿರ್ಮಾಣವಾದ ಮೇಲೆ ಎದುರಿಗಿದ್ದ ಪಾತ್ರೆಯೊಂದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ’ತೀರ್ಥ’ದ ಒಂದೆರಡು ಗುಟುಕನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಆ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಶಾರದಾಳ ತುಟಿಗಳಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಅದು ಮಂತ್ರೀಕರಿಸಿದ ಜಲವೆಂದೂ ಅದರ ಒಂದು ಹನಿಯೂ ಉಳಿಯದಂತೆ ಸೇವಿಸಬೇಕೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದ. ಆ ಪವಿತ್ರ ಜಲವಾದರೋ ಹುಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅದ್ಯಾವ ಗಿಡ ಮೂಲಿಕೆಗಳ ಮಿಶ್ರಣದಿಂದ ತಯಾರಾಗಿತ್ತೋ ಅದು ಸ್ವಾಮೀಜಿಯನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದ್ದ ವಿಭೂತಿಯಂತಹ ಪುಡಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳಿಂದ ಸವರಿ ಅವಳ ಹಣೆಯ ಮಧ್ಯೆ ತಿಲಕ ಹಚ್ಚಿದ. ಅಷ್ಟಾದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಮಂತ್ರ ಪಠಣ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ. ಈಗ ಮತ್ತೊಂದು ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ವಿಶೇಷವಾದ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಅದ್ದಿ, ಒಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಸ್ತನಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಸ್ತನಗಳ ತೊಟ್ಟನ್ನು ಆ ಎಣ್ಣೆಯಿಂದ ಲೇಪಿಸಿದ. ಶಾರದಾ ಈಗ ಭಾವಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಕಂಡಳು. ತನ್ನ ಸ್ತನಗಳ ಮೇಲಾದ ಪುರುಷ ಸ್ಪರ್ಷದಿಂದ ಅವಳ ಸ್ತ್ರೀ ಸಹಜ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ಪ್ರಚೋದನೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿತ್ತು.

ಅವಳಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಅವನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದವು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಈಗ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಆ ಮಂಚಕ್ಕೆ ಬೆನ್ನು ತಾಕಿಸಿ ಮಲಗುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದ. ಅವನು ಹೇಳಿದಂತೆ ಅವಳು ಪದ್ಮಾಸನದಿಂದ ವಿರಮಿಸಿ ಹಿಂದೆ ಬಾಗಿ ಮಂಚಕ್ಕೆ ಬೆನ್ನು ತಾಕಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅವಳಿಗೆ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ತನ್ನ ಯೋನಿಯನ್ನು ದೈವ ಶಕ್ತಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವಂತೆ ಹೇಳಿದ. ಅವಳ ಘನವಾದ ನಿತಂಬಗಳು ಆ ಮಂಚಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ಒತ್ತಿಕೊಂಡೇ ಇರಲು ಅಗಲಿಸಿದ ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ನಡುವೆ ಅವಳ ಯೋನಿದುಟಿಗಳು ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಅವಳ ರತಿಪುಷ್ಪದ ಚೆಲುವನ್ನು ಇಡಿಯಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿದ್ದವು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಪಾತ್ರೆಯೊಳಗಿದ್ದ ಆ ಎಣ್ಣೆಯ ಒಂದೆರಡು ಹನಿಗಳನ್ನು ಶಾರದಾಳ ನಾಭಿಯ ಕೆಳಗೆ ಜಾರಿಸಿ ಅವಳ ಕೆಳ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಹಸ್ತದಿಂದ ತೀಡ ತೊಡಗಿದ. ನಂತರ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಅವಳ ಯೋನಿ ದಿಬ್ಬವನ್ನು ಎಣ್ಣೆಯಿಂದ ಸವರಿದ. ಅದೇ ಹಸ್ತದಿಂದ ಅವಳ ರತಿಕೇಶವನ್ನು ತೀಡುತ್ತ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಅವಳ ಯೋನಿಮುಖವನ್ನು ಮೃದುವಾಗಿ ಅದುಮಿದ. ತೆಲೆಯೆತ್ತಿ ಅವಳತ್ತ ನೋಡಿದ ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವನ್ನು ಮೀರಿ ಅವಳು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು ಮನವರಿಕೆಯಾಯಿತು. ಆ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅದ್ದಿ ಈ ಬಾರಿ ಅವಳ ಯೋನಿದುಟಿಗಳ ಸುತ್ತ ತೀಡುತ್ತ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಆ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದ. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಶಾರದಾಳ ಯೋನಿಯನ್ನು ಹಾಗೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸುಖದ ಸಂವೇದನೆಯಿಂದ ಅವಳು ಮುಲುಕತೊಡಗಿದಳು. ಅಂಥ ದೈವಿಕ ಸುಖವನ್ನು ಅವಳು ಹಿಂದೆಂದೂ ಅನುಭವಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಸುಖವು ಅಲೌಕಿಕವಾದ ದಿವ್ಯ ಶಕ್ತಿಯೊಂದು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮಾರ್ಪಾಟು ಎಂದೇ ಭಾವಿಸಿದಳು ಶಾರದಾ. ಸ್ವಾಮೀಜಿಯು ಈಗ ಅವಳ ಕಾಮಗುಹೆಯ ಇಕ್ಕೆಲಗಳನ್ನೂ ಎಣ್ಣೆಯಿಂದ ಉಜ್ಜುತ್ತಿದ್ದ, ಅವಳ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದ ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವಳ ಆಕುಂಚನದ ಬಿಗಿತವು ಇಷ್ಟವಾಗಲು ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿಸಿದ. ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯ ಬೆರಳುಗಳಿಂದ ಅವಳ ಕಾಮ ಪೀಠವಾದ ಅವಳ ಭಗಾಂಕುರವನ್ನು ಯುಕ್ತಿಯಿಂದ ಉತ್ತೇಜಿಸತೊಡಗಿದ. ಕಲಾವಿದನ ಬೆರಳುಗಳು ವಾದ್ಯವೊಂದನ್ನು ನುಡಿಸುವ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಬೆರಳುಗಳು ಅಷ್ಟೇ ನಿಯಂತ್ರಣದಿಂದ ಶಾರದಾಳ ರತಿ ವಾದ್ಯವನ್ನು ಕೌಶಲ್ಯದಿಂದ ನುಡಿಸತೊಡಗಿದ್ದವು. ಅವನ ಕೈಕೌಶಲ್ಯದ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಅವಳ ದೇಹವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆವರಿಸಿದ ಕಾಮಸುಖದ ತರಂಗಗಳು ಅವಳನ್ನು ಸ್ಖಲನ ಶಿಖರದ ಅಂಚಿಗೆ ತರುತ್ತಲೇ ಅದನ್ನು ಅರಿತ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ. ಅದುವರೆಗೂ ದಿವ್ಯ ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಸುಖದ ಅಲೆಗಳು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನೀತುಹೋಗಲು ಅವಳು ಹತಾಶೆಯಿಂದ ನಲುಗಿಹೋದಳು. ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಅವಳ ರತಿ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಚಲಿಸತೊಡಗಿದವು. ಮತ್ತೆ ಹೊರಟ ಸುಖದ ಅಲೆಗಳು ಅವಳ ದೇಹವನ್ನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿದವು. ಮತ್ತೆ ಅವಳು ರತಿ ಶಿಖರವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ನಿಶ್ಚಲವಾದವು. ಅವಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತದೇ ಹತಾಶೆ. ಅವಳ ದೇಹದಾಹದೊಡನೆ ಚೆಲ್ಲಾಟವಾಡುತ್ತ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಹಾಗೆ ಅವಳಿಗೆ ಸ್ಖಲನದ ಪರಮ ಸುಖವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತ ಸಾಗಿದ್ದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳು ತಾನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿದ ಉತ್ಕಟ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಸಮಯ ಪಕ್ವವಾಗಿದ್ದನ್ನು ಅರಿತು ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳ ಗತಿಯನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಯಾಗಿಸಿದ. ರತಿ ಶೃಂಗದ ತುದಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದ ಶಾರದಾ ಕೊನೆಗೂ ಸ್ಖಲಿಸಿದಾಗ ಸುಖದ ಸಿಡಿಲೊಂದು ಅವಳ ದೇಹಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದಂತಾಗಿ ಅವಳ ಇಡೀ ದೇಹ ನಲುಗಿ ಕೆಲ ಕ್ಷಣ ಸ್ತಬ್ಧವಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಅಂಥ ದಿವ್ಯ ಸುಖವನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವಳಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುವ ಚೈತನ್ಯವಿತ್ತು. ಆ ಅಲೌಕಿಕ ಅನುಭವವನ್ನು ತನಗೆ ದೊರಕಿಸಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೀಗ ವಿಷ್ವಾಸ ಇಮ್ಮಡಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅವಳಿನ್ನೂ ಆ ಸುಖದ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಹೊರಬಂದಿರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಅಂದಿನ ಪೂಜೆಯ ಸಮಾಪ್ತಿಗಾಗಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವಳಿಗೆ ಎದ್ದು ಮತ್ತೆ ಪದ್ಮಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದ. ಆಗ ನಡು ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಅನುಷ್ಠಾನ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿತೆಂದು ತಿಳಿಸಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಶಾರದಾಳಿಗಾಗಿ ಮಲಗುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಸಿದ್ದ. ಅವಳ ಕೈಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ತಾಯಿತವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಮುಂದಿನ ಮಹತ್ವದ ಪೂಜೆಗಾಗಿ ದಿನವೊಂದನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ.

ಶಾರದಾಳ ಕಾಮದಾಹವನ್ನು ತಣಿಸಿದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ತಾನು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ಅತೃಪ್ತನಾಗಿ ಉಳಿದಿದ್ದ. ಅದು ಅವನು ಬೇಕೆಂದೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭ. ಹಲವು ವರುಷಗಳ ಅನುಭವದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ.


ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು

ತಿಳಿಯದೇ ತುಳಿದ ಕಾಲುದಾರಿ (ಭಾಗ-2)

ಮೊದಲ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು


ತಾನು ಗರ್ಭಧರಿಸಬಲ್ಲೆ ಎಂಬ ಆಶ್ವಾಸನೆಯೊಂದೇ ಶಾರದಾಳ ಎಷ್ಟೋ ಪಾಲು ನೋವನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕಿತ್ತು. ಇನ್ನು ಅವಳು ತನ್ನ ತಾಯ್ತನದ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ಪಡಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಂದಿನಿಂದ ಏಳನೇ ದಿನಕ್ಕೆ ನಡೆಯಲಿರುವ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಅವಳು ಕಾತುರದಿಂದ ಕಾಯತೊಡಗಿದ್ದಳು. ಆರು ದಿನಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆರು ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುವುದೇ ಅವಳಿಗೊಂದು ಸವಾಲಾಗಿತ್ತು. ಅವಳು ಗಂಡನನ್ನು ಕೂಡುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲೋ ಎಂಬಂತೆ ಅವಳ ಗಂಡ ಅವಳ ಸಾಮಿಪ್ಯಕ್ಕೆ ಒತ್ತಾಯಿಸತೊಡಗಿದ್ದ. ಒಂದು ರಾತ್ರಿಯಂತೂ ಅವನ ಸ್ಪರ್ಷಕ್ಕೆ ಸೋತು ತನ್ನನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು ಶಾರದಾ. ಆದರೆ ತಡವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ತನ್ನ ವೃತವನ್ನು ನೆನೆದು ಗಂಡನಿಂದ ದೂರ ಸರಿದಿದ್ದಳು. ಆವಳ ಗಂಡನಿಗಾದರೋ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಜೊತೆಗೆ ದಿಗಿಲು. ಹಾಗೆ ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅವಳು ಎಂದಿಗೂ ನೋಯಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನೂ ಅಷ್ಟೆ.. ಎಂದಿಗೂ ಅವಳನ್ನು ನೋಯಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ದಾಂಪತ್ಯದ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ಶಾರದಾ ಅವನಿಗೆ ತಾನು ನಡೆಸಲಿರುವ ಸಂತಾನ ವೃತದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ಆ ವೃತವು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಬೇಕಾದರೆ ತಾನು ರತಿಕ್ರೀಡೆ ನಡೆಸುವಂತಿಲ್ಲವೆಂದೂ ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಿದಳು. ಆದರೆ ಆ ಸ್ವಾಮಿಜಿಯ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲೀ ಅವನ ಆಶ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲೀ ಮಾತನಾಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಆರು ದಿನಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸಿದ ಶಾರದಾ ಮರುದಿನ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು. ಗಂಡನನ್ನು ತನ್ನ ಬಳಿ ಕರೆದು ತನ್ನ ಗೆಳತಿ ನಂದಿನಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೆಂದೂ ಅದೊಂದು ರಾತ್ರಿ ತಾನು ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವೆನೆಂದೂ ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿ ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ದಳು.

ಆ ಏಳನೆಯ ದಿನಕ್ಕೆ ನಂದಿನಿಯೊಂದಿಗೆ ಶಾರದಾ ಮತ್ತೆ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋದಳು. ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ ಅದೇ ಮಧ್ಯ ವಯಸ್ಸಿನ ಕಾವೀಬಟ್ಟೆಯ ಹೆಂಗಸು ಅವರನ್ನು ಆಶ್ರಮದೊಳಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಳು. ಆಶ್ರಮದ ಮೊಗಸಾಲೆಯನ್ನು ದಾಟಿ ಕಿರು ದಾರಿಗಳ ಮೂಲಕ ಹಿಂಬದಿಯ ಕೋಣೆಯೊಂದನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಆಶ್ರಮ ತಾನಂದುಕೊಂಡದ್ದಕ್ಕಿಂತಲೂ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ ಎನಿಸಿತು. ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ವಿಗ್ರಹವೊಂದರ ಬಳಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಊದಿನ ಕಡ್ಡಿಗಳು ಕೋಣೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಗಂಧದ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದವು. ಆ ಕೋಣೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಗೋಲಾಕಾರದ ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಮಂಚವನ್ನು ಇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಛಾವಣಿಯಿಂದ ನೇತು ಹಾಕಿದ್ದ ವಿದ್ಯುತ್ ದೀಪವೊಂದು ಬೆಳದಿಂಗಳಂತಹ ಬೆಳಕನ್ನು ಆ ಮಂಚದ ಮೇಲೆಲ್ಲ ಹರಡಿತ್ತು. ಮಂಚದ ಸುತ್ತಲೆಲ್ಲ ಪೂಜೆಯ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳಿದ್ದವು. ಅದು ಬಹುಶಃ ವಿಗ್ರಹ ಸ್ಥಾಪನೆಗಾಗಿ ಇರಿಸಿದ್ದ ಪೀಠವಿರಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಳು ಶಾರದಾ. ಉಳಿದಂತೆ ಕೋಣೆಯ ಬಹುತೇಕ ಭಾಗವೆಲ್ಲ ಕತ್ತಲೆಯಿಂದ ಆವರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಆ ಕೋಣೆಯ ಗಾತ್ರವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು.

ನಂದಿನಿಯತ್ತ ತಿರುಗಿದ ಆ ಮಧ್ಯ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಂಗಸು ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಬರುವ ಹೊತ್ತಾಯಿತೆಂದೂ ಶಾರದಾ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧತೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದೂ ಹೆಳಿದಳು. ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ತನ್ನ ಗೆಳತಿ ನಂದಿಯತ್ತ ನೋಡಿದ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಆಘಾತವೊಂದು ಕಾದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಶಾರದಾಳ ಕಿವಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿಸಿ ಅವಳಿಗಷ್ಟೇ ಕೇಳಿಸುವಂತೆ ಮಾತನಾಡಿದ ನಂದಿನಿ ಈ ಅನುಷ್ಠಾನವನ್ನು ಶಾರದಾ ನಗ್ನಳಾಗಿ ನೆರವೇರಿಸಬೇಕೆಂದೂ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಸ್ನಾನವೊಂದನ್ನು ಮುಗಿಸಬೇಕೆಂದೂ ಹೇಳಿದಳು. ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಏನೂ ತೋಚಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನೆದುರಿಗಿದ್ದ ಇಬ್ಬರು ಹೆಂಗಸರೆದುರು ಅವಳು ಬೆತ್ತಲಾಗುವುದು ಹೇಗೆ, ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದೇ ದಿಗಿಲುಗೊಂಡಳು. ನಂದಿನಿ ಅವಳಿಗೆ ಆ ವೃತದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಿದಾಗ ಬಟ್ಟೆ ಕಳಚುವುದು ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ತಾಯಿಯಾಗುವ ಘನವಾದ ಬಯಕೆಯ ಮುಂದೆ ಅದ್ಯಾವುದೂ ಅಸಾಧ್ಯವೆನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಹೆಣ್ಣೊಂದು ಪರಪುರುಷನೆದುರಿಗೆ ನಗ್ನಳಾಗುವುದು ಪಾಪವೆಂದೇ ಭಾವಿಸಿದ ಶಾರದಾ ಆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರುವ ದೇವತೆಗೆ ತಾನು ನಗ್ನಳಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಪ್ಪಲೇ ಬೇಕಾಯಿತು. ಒಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ತನ್ನ ಸೀರೆಯನ್ನು ಸಡಿಲಿಸಿ ಕಳಚಿದ ಅವಳು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತಿದ್ದ ಅ ಮಧ್ಯ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಂಗಸಿನ ಕೈಗಿತ್ತಳು. ನಂತರ ತನ್ನ ಕುಪ್ಪಸದ ಗುಂಡಿಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಹೆಗಲಿನಿಂದ ಸರಿಸಿದ ಅವಳಿಗೆ ತಾನು ಕನಸೊಂದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇನೆಯೇ ಎಂಬತಾಗಿತ್ತು. ನಂತರ ತಾನು ತೊಟ್ಟ ಬ್ರಾ ಕೂಡ ಕಳಚಿದ ಶಾರದಾ ಪೆಟಿಕೋಟ್‌ನ್ನು ಕಳಚಲು ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರಪಟ್ಟಳು. ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟವೆನಿಸಿದರೂ ಅದನ್ನೂ ಕಳಚಿ ಅದರೊಳಗಿದ್ದ ಪ್ಯಾಂಟಿಯನ್ನೂ ಕಳಚಿ ನಗ್ನಳಾದಳು. ಅವಳು ಕಳಚಿದ ಬಟ್ಟೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಆ ಹೆಂಗಸು ನಿರ್ಗಮಿಸಿದಾಗ ನಂದಿನಿ ಶಾರದಾಳನ್ನು ಅದುವರೆಗೂ ಕಾಣಿಸಿರದ ಮೂಲೆಯೊಂದರಲ್ಲಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಳು. ಅದು ಸುರ್ಯಾಸ್ತದ ಸಮಯ. ಹೊರಗೆ ಕತ್ತಲು ಹರಡುತ್ತಿತ್ತು. ಸ್ನಾನದ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಸಿನೀರು ಸಿದ್ಧವಾಗಿತ್ತು. ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಮಿಶ್ರಿತವಾದ ಆ ನೀರಿನ ಸ್ನಾನ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಮುದನೀಡಿತ್ತು. ಅವಳ ಮೈ ಮನಗಳೆರಡನ್ನು ಅರಳಿಸಿ ಹಿತವಾಗಿಸಿತ್ತು. ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯೊಂದರಿಂದನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಮೈ ಒಣಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಶಾರದಾಳಿಗೆ ಹೇಳಿದ ನಂದಿನಿ ತಾನು ಅನುಷ್ಠಾನ ಮುಗಿಯುವವರೆಗೆ ಹೊರಗೆ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ ಹೊರಟು ಹೋದಳು. ಕೆಲವೇ ಕ್ಷಣಗಳ ನಂತರ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಶಾರಾದಾ ಇದ್ದ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಬಂದ.


ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು