ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಳು ಗೀತಾ (ಭಾಗ-2)

ಲೇಖನ: madhuಚಂದ್ರ

ಮರುದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಸಮಯ ನಾನು ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಬೇಗನೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ಮನೆಗೆ ಬೀಗ ಹಾಕಿತ್ತು. ನನ್ನ ಬಳಿ ಇರುವ ಇನ್ನೊಂದು ಕೀ ಬಳಸಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು ಒಳಗೆ ಬಂದು ಮೊದಲು ಗೀತಾಳ ಸೂಟ್‌ಕೇಸ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿದೆಯೋ ನೋಡಿದೆ. ಅವಳು ನನಗೆ ತಿಳಿಸದೇ ಊರಿಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಬಹುದೆಂಬ ಭಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಅವಳು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಸೂಟ್‌ಕೇಸ್ ಇನ್ನೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇತ್ತು. ಏನು ವಿಷಯವೆಂದು ತಿಳಿಯಲು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ.

"ನಾವಿಬ್ರೂ ಬನಶಂಕರಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀವಪ್ಪ. ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀವಿ. ಬರೋಕೆ ಇನ್ನೂ ತಡವಾಗುತ್ತೆ", ಅಂದಳು ಅಮ್ಮ. ಛೆ! ಗೀತಾಳಗೋಸ್ಕರ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಬೇಗನೆ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದ್ರೆ ಗೀತಾ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇಲ್ವಲ್ಲ, ಅಂತ ಮರುಗುತ್ತ ಟೀವಿ ಹೊತ್ತಿಸಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಟೀ ಕುಡಿಯೋಣವೆನಿಸಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಗ್ಯಾಸ್ ಒಲೆ ಹೊತ್ತಿಸಿದೆ. ಕೆಲವು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಟೀ ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತು ಟೀವಿ ಚಾನಲ್‌ಗಳನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ Zee TV ನಲ್ಲಿ "ಮೊಹರಾ" ಚಿತ್ರ ಪ್ರಸಾರವಗುತ್ತಿದುದು ಕಾಣಿಸಿತು. ನನಗೆ ಅದು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ಚಿತ್ರ. ರವೀನಾ ಟಂಡನ್‌ಳ ಮೈಮಾಟ, ಅವಳ ಆ "ಟಿಪ್ ಟಿಪ್ ಬರಸಾ ಪಾನಿ..." ಹಾಡಿನ ಕುಣಿತ "ಮೊಹರಾ" ದ ಪ್ರಮುಖ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಸಧ್ಯ ಟೈಂಪಾಸ್ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಒಳ್ಳೇ ಫಿಲಮ್ ಆದ್ರೂ ಇದೆಯಲ್ಲ, ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ "ಮೊಹರಾ" ನೋಡತೊಡಗಿದೆ. ಬೇರೆ ಚಾನಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಚಲನಚಿತ್ರದ ಮಧ್ಯೆ ಜಾಹೀರಾತುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, Zee TV ನವರು ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ಒಂದೂವರೆ ಘಂಟೆಯ ಸಮಯದ ನಂತರ ನಾನು ನೋಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಆ "ಟಿಪ್ ಟಿಪ್ ಬರಸಾ ಪಾನಿ..." ಹಾಡು ಶುರುವಾಯಿತು. ಒದ್ದೆ ಸೀರೆಯಲ್ಲಿ ಮೈ ಬಳಕಿಸುತ್ತ ಕುಣಿಯುತ್ತಿರುವ ರವೀನಾಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ನನ್ನ ಮೈ ಬಿಸಿಯೇರತೊಡಗಿತು. ಹಾಡು ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಟಿವಿ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡೋಣವೆಂದು ಬಚ್ಚಲ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ. ಬಟ್ಟೆ ಕಳಚಿ ಶವರ್ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತೆ. ನನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈಮೇಲೆ ನೀರು ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ತಾವೇ ತಾವಾಗಿ ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತೊನೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ಸವರಿದವು. ಆ... ಗೀತಾ. ಅವಳದೇ ನೆನಪು, ಅವಳದೇ ಆಸೆ, ಅವಳದೇ ಚಿತ್ರಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಹಾಗೆ ನನ್ನನ್ನು ನಾನೇ ಸ್ಪರ್ಷಿಸುತ್ತ ಶವರ್ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತಿದ್ದೆನೋ, ಯಾರೋ ಡೋರ್ ಬೆಲ್ ಒತ್ತುತ್ತಿರುವುದು ನನಗೆ ಕೇಳಿಸಿರಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಶವರ್ ಆಫ್ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಡೋರ್ ಬೆಲ್ ಕೇಳಿಸಿತು. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಹೊರಗೆ ಮಳೆ ಸದ್ದು! ಮಳೆ ಬೇರೆ ಬರ್ತಾ ಇದೆ? ಬೇಗ ಮೈ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು, ಪಾಜಾಮ ಮತ್ತು ಟೀ-ಶರ್ಟ್ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದೆ. ಗೀತಾ! ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಶಾಪಿಂಗ್ ಬ್ಯಾಗುಗಳು. ಅವಳ ಮೈಯೆಲ್ಲ ತೋಯ್ದು ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ಅವಳು ತೊಟ್ಟಿದ ಆ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ ಚೂಡಿದಾರ್ ಅವಳ ದೇಹಕ್ಕೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿತ್ತು. City bustop ನಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಐದು ನಿಮಿಷದ ನಡಿಗೆ. ಪಾಪ ಗೀತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಅಂಥ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನಡಿದುಕೊಂಡೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅವಳನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತ ನನ್ನನ್ನು ತಳ್ಳಿಕೊಂಡೇ ಗೀತಾ ಒಳಗೆ ಬಂದಳು. ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಅಮ್ಮ ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ.

"ಆಂಟಿ ಇನ್ನೂ ಲೇಟಾಗಿ ಬರ್ತಾರಂತೆ..." ತನಗೆ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನನಗೆ ಕೇಳಿಸುವಂತೆ ಕೂಗಿ ಹೇಳಿದಳು ಗೀತಾ. ಅಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಗೀತಾ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆದು ಬಂದಿದ್ದಳು. ನಾನು ಅರೆಉದ್ರೇಕಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಏನಾಗಲಿದೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಎಂದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬೇರೆಡೆ ಹೊರಳಿಸಲೋ ಎಂಬಂತೆ ಮತ್ತೆ ಟೀವಿ ಆನ್ ಮಾಡಿ ಅದರ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತೆ. ಟೀವಿಯಲ್ಲಿ ಅದೇನು ಬರುತ್ತಿತ್ತೋ ನಾನೇನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆನೋ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಹೋಗಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡ ಗೀತಾಳ ಬಳಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇತ್ತು. ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಗೀತಾ ಹೊರಗೆ ಬಂದಳು. ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ನೋಡುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದ ನನ್ನ ಎದುರಿಗೇ ನಡೆದು ಬಂದ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನ ಎದೆ ಬಡೆದುಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತು. ಅವಳೀಗ ಒಂದು ತಿಳಿ ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ನೈಟಿ ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಇದುವರೆಗೂ ಅವಳು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಥ ನೈಟಿಯನ್ನು ತೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ತುಂಬಾ ತೆಳುವಾಗಿತ್ತು. ಅದರೊಳಗಿನ ಅವಳ ದೇಹವನ್ನು ನೋಡುವಾಸೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗತೊಡಗಿತು. ಟೀವಿ ಬಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವುದೋ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ ಗೀತಾ ನನಗೆ ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ವಿಶಾಲವಾದ ನಿತಂಬಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಕೆಣಕುತ್ತಿದ್ದವು. ನಾನು ಎದ್ದು ನಿಂತೆ. ಅವಳು ಇನ್ನೂ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಸರಿಸುತ್ತ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಳು. ನಾನು ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದಿಟ್ಟೆ. ಅವಳು ಕದಲಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದಿಟ್ಟೆ. ಮತ್ತೊಂದು, ಇನ್ನೊಂದು... ನಾನೀಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಒಂದಡಿ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಒಂದೇ ಚಲನದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಹಿಡಿದೆಳೆದು, ತೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಿ ಅವಳನ್ನು ಮುದ್ದಾಡಲೇ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಗೀತಾ ತಿರುಗಿದಳು. ತಿರುಗುತ್ತಲೇ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಅವಳ ಹೆಣ್ಮನಸ್ಸು ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ಹೆದರಿರಬೇಕು. ಅವಳ ಕಾಲುಗಳು ನಡುಗಿರಬೇಕು. ಗೀತಾ ಆಯ ತಪ್ಪಿದವಳಂತೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ವಾಲುತ್ತಲೇ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಅವಳ ನಡುವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವಳು ಬೀಳದಂತೆ ತಡೆದವು. ಗೀತಾಳ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕ ರಪ್ಪನೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಏನಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಮೊದಲೇ ಅವಳು ನನ್ನ ಬಾಹುಗಳ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ತುಟಿಗಳು ಅವಳ ಕತ್ತನ್ನು ಚುಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ಅವಳ ಮೈತುಂಬ ಹರಿದಾಡತೊಡಗಿದ್ದವು.

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಗೀತಾ ನನ್ನ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕಿಸುವ ನಗ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತ ನಾನು ಮಂಚದ ಹತ್ತಿರ ಕೋಹಿನೂರ್ ಕಾಂಡಮ್‌ನ್ನು ಅದರ ಪ್ಯಾಕೇಟ್‌ನಿಂದ ಬಿಡಿಸುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿಯೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಗೀತಾಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಶಾಂತ ಮಂದಹಾಸವೊಂದಿತ್ತು.

"ಹಂ..." ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟಳು ಗೀತಾ. "ಅದೊಂದು ಹುಚ್ಚು ವಯಸ್ಸು. ನೀನು ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನಾಗಿದ್ರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ನನಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತೆ." ಅವಳ ಬಲಗೈ ಅವಳ ನುಣುಪಾದ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತ್ರಿಕೋನಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಹರಡಿದ್ದ ಅವಳ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ ರಾಶಿಯ ಮೇಲೆ ನೆಲೆಸಿತ್ತು. ನಾನು ಅದನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. "ನೀನು ಮೊನ್ನೆ ಪಾರ್ಕಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಬಯಸಿದಾಗ ನಾನು ತುಂಬಾ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ನೀನು ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪ್ರೇಮಿ. ನಿನ್ನನ್ನು ನಾನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೆ. ನನ್ನನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಕ್ಕು ನಿನಗಿದೆ ಅನಿಸಿತು." ಗೀತಾ ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳೀಗ ನನ್ನ ದಪ್ಪಾದ ಶಿಶ್ನದ ಮೇಲೆ ನಾನು ತಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಂಡಮ್‌ನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವು. "ಆದ್ರೆ ನಾನೊಂದು ಮದುವೆಯಾದ ಹೆಣ್ಣು. ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ದೇಹವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋದಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ, ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಬಗೆದಂತೆ." ನನಗೆ ಅವಳ ಸಂಕಟ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕಾಮ-ಪ್ರೇಮಗಳ ಎದುರು ಧರ್ಮ, ನೀತಿಗಳು ಕುಸಿದಿರುವುದು ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಇದೇ ಮೊದಲೇನಲ್ಲ. ರಬ್ಬರ್ ತೊಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಪ್ರಬುದ್ಧ ಗಾತ್ರದ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ತೂಗಿಸುತ್ತ ನಾನು ಮಂಚವನ್ನೇರಿ, ಅವಳ ಎಡಬಲಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಕೈಯೂರಿ ಅಣಿಯಾದೆ. "ಆದ್ರೂ ಇಂದು ಸಂದರ್ಭ ಒದಗಿ ಬಂದಾಗ ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಓಡಿ ಬಂದೆ. ನೀನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನೇ ಇದ್ದುದು ಗೊತ್ತಾಯ್ತು. ಏನೋ ನೆಪ ಹೇಳಿ ಆಂಟಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟೆ. ಆದ್ರೆ ನೆನ್ನೆದುರು ಬೆತ್ತಲಾಗೋದು ಹೇಗೆಂದು ಮಾತ್ರ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ."

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಯಾವ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಗೀತಾ ನನ್ನ ಮುತ್ತುಗಳಿಗೆ ಮುತ್ತಾಗಿದ್ದಳು. ತಡ ಮಾಡದೇ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ಅವಳ ನೈಟಿಯನ್ನು ಸಡಲಿಸಿ ಅವಳ ಪಾದಗಳ ಬಳಿ ತಳ್ಳಿದ್ದವು. ಬ್ರಾ-ಪ್ಯಾಂಟಿಗಳನ್ನು ತೊಟ್ಟಿರದ ಗೀತಾಳ ದೇಹ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ನನ್ನ ಸೇವೆಗೆ ಅಣಿಯಾಗಿತ್ತು. ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನೆಲಕ್ಕುರುಳಿದ ನಾವು, ಪರಸ್ಪರ ಮುತ್ತಿಡುತ್ತ, ಮುದ್ದಾಡುತ್ತ ಸುಖಿಸಿದ್ದೆವು. ನನ್ನ ಸೆಟೆದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಬಲು ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು, ತೀಡಿ, ತನ್ನ ಬಾಯಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡ ಗೀತಾ ನನಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ನರಳುತ್ತ ಅದರ ರಸವನ್ನು ಹೀರಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸಿ ಸುಖದಿಂದ ತತ್ತರಿಸಿದ್ದ ನನಗೆ ಗೀತಾ ತನ್ನ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯನ್ನು ಉಣಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಉದ್ರೇಕಿಸಿದ್ದಳು. ಅವಳನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಗೆ ತಂದಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಮಲಗಿಸಿ ನನ್ನ ಸೂಟ್‌ಕೇಸ್ ಒಂದರಿಂದ ಕೋಹಿನೂರನ್ನು ಹುಡುಕಿ ತೆಗೆದಿದ್ದೆ.

"ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಪ್ರೇಮಿ ಅಷ್ಟೇನೂ ಮುಗ್ಧನಲ್ಲ ಎಂದಾಯ್ತು". ಗೀತಾ ನಕ್ಕಿದ್ದಳು.

ಈಗ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತ ಸಿದ್ಧಾನಾಗಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಗೀತಾ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು. ಅದುವರೆಗೂ ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೇ ಇದ್ದ ಅವಳ ಬಲಗೈ ಈಗ ಸರಿದು ನನ್ನ ಬೆನ್ನ ಮೇಲಿದ್ದ ಅವಳ ಎಡಗೈಯನ್ನು ಸೇರಿತು. "ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆಗೆದಾಯ್ತು... ಇನ್ನೇಕೆ ತಡ?" ಎಂದಳು ಗೀತಾ.

ನಾನು ಚಲಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅವಳ ಯೋನಿಮುಖಕ್ಕೆ ತಂದು ದೇಹವನ್ನು ಅವಳ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದೆ. ಅವಳ ಮುದ್ದಾದ ಆ ಯೋನಿಗೆ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಶಿಶ್ನ ಜೋಡಿಯೆನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ ಅದು ಅವಳೊಳಗೆ ಸೇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎನ್ನಿಸಿತು. ಗೀತಾ ಇನ್ನೂ ಕುಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಯೇ ಮಲಗಿದ್ದಳು. ನಾನು ಅವಳ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಗಲಿಸಿ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನದ ತಲೆಯನ್ನು ಅವಳ ಸೀಳಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಷಿಸಿ ತಳ್ಳಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ. ಅವಳ ಯೋನಿಗೂ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನಕ್ಕೂ ಅದೆಂಥ ಸಂಬಂಧವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಶಿಶ್ನ ಸಲೀಸಾಗಿ ಅವಳ ಆಳಕ್ಕೆ ನುಗ್ಗಿತ್ತು.

ಥಟ್ಟನೆ ಕಣ್ಣು ತೆಗೆದ ಗೀತಾ ನೇರವಾಗಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿಯೇ ನೋಡಿದಳು. ಅದೊಂದು ಘಳಿಗೆ ಅವಳ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಉಸಿರಾಟವೇ ನಿಂತು ಹೋದಂತಿತ್ತು. "ಅದೇ ರುಚಿ... ಅದೇ ಸ್ಪರ್ಷ... ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ" ಅಂದಳು ಗೀತಾ. ನನ್ನ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ ಸುಖದ ನರಳೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಮಾತು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಸೊಂಟ ಕದಲಿತು ನನ್ನ ಶಿಶ್ನವನ್ನು ಅವಳ ಯೋನಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆಳೆಯುತ್ತ... ನಾನಿನ್ನು ಅರ್ಧ ಹೊರಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ, ಗೀತಾಳ ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಪಿರ್ರೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ನನ್ನನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡವು. ಸುಖದಿಂದ ಜಿನುಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಯೋನಿದುಟಿಗಳನ್ನು ಉಜ್ಜುತ್ತ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿತ್ತು. ಅವಳು ಎರಡು ಮಕ್ಕಳ ತಾಯಿ ಎಂದು ನಂಬುವುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಅದು ಅವಳ ಕೌಶಲ್ಯವೋ ಅಥವ ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗದ ಬಿಗಿತವೋ... ನನಗೆ ಒಬ್ಬ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸುತ್ತಿರುವ ಅನುಭವ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಂಗಿಯನ್ನು ಬದಲಿಸದೇ ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಸಂಭೋಗಿಸಿದೆವು. ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಶಿಶ್ನದಿಂದ ರಸ ಚಿಮ್ಮಿ ಅವಳ ಒಡಲನ್ನು ಸೀರಿದಾಗ ನಾನು ಅವಳ ಹೆಸರನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕೂಗಿ ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಸಿದು ಮಲಗಿದೆ.

ಅದಾದ ಅರ್ಧ ಘಂಟೆಯ ನಂತರ ಅಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತುರಿಗಿದಾಗ ಗೀತಾ ನಾನು ಟೀವಿ ನೋಡುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದೆವು. ಗೀತಾ ಮತ್ತೊಂದು ಚೋಡಿದಾರ್ ತೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ನಾನು ನೀಟಾಗಿ ಜೀನ್ಸ್ ಪ್ಯಾಂಟು ಮತ್ತು ಟೀ-ಶರ್ಟನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಾತನಾಡಿದ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಯೋಜನೆಯಂತೆ ನಾನು ಗೀತಾಳನ್ನು ಸುತ್ತಾಡಿಸಲು ಹೊರಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ಅದೊಂದು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾರದ ಸಂಜೆ. ಗೀತಾಳೊಂದಿಗೆ ಹರಟುತ್ತ, ಯಾರೂ ಹತ್ತಿರವಿಲ್ಲದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೈ ಮುಟ್ಟುತ್ತ, ಅವಳಿಗೆ ಮುತ್ತಿಡುತ್ತ, ತುಂಟ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುತ್ತ ಅವಳನ್ನು ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್ ಸುತ್ತಿಸಿದೆ. ಅಂದಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ವಾರಕ್ಕೆ ಗೀತಾ ಊರಿಗೆ ಹೊರಡಲು ಸಜ್ಜಾದಳು.

ಅವಳನ್ನು ಟ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಸಿ ಹೊರಗಿನಿಂದಲೇ ಅವಳನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, "ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟಾಯಿತು?" ಅಂದೆ. ಅವಳು ನಕ್ಕು, "ನಾನೇನೂ ಎಣಿಸಲಿಲ್ಲ" ಅಂದಳು. ಎರಡು ನಿಮಿಷಗಳ ಮೌನದ ನಂತರ ಅವಳ ಮುಖದಲ್ಲೊಂದು ತುಂಟ ಭಾವವಿತ್ತು. "ಹನ್ನೆರಡು?" ಎಂದಳು. "Yes, 12, ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಆಗಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಿನಗೆ ಆಲಸ್ಯ ಜಾಸ್ತಿ" ಎಂದೆ. "ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ಬಾರಿ... " ಮುಂದಿನ ಮಾತು ಯಾರಿಗೂ ಕೇಳಿಸದಂತೆ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳಿ ಸರಿದು ಪಿಸಿಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಳು, "ನನ್ನ ಗಂಡನೊಂದಿಗೇ ನಾನು ಮಾಡಿಲ್ಲ. ನೀನು lucky", ಎನ್ನುತ್ತ ನಕ್ಕಳು. ನಾನೂ ನಕ್ಕೆ. "ಮತ್ತ್ಯಾವಾಗ ಬರೋದು?" ಎಂದೆ ನಾನು. ಗೀತಾ ನನ್ನನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತ ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ತಡೆದು ಹೇಳಿದಳು. "ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದರೂ ಗೀತಾ ನಿನಗೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ". ಅವಳ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಠುರತೆಯಿದ್ದರೂ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಿತ್ತು. ನಾನು ಮುಗುಳು ನಕ್ಕು ಅವಳ ಕೈಯನ್ನು ಸ್ನೇಹಪೂರಕವಾಗಿ ಒಮ್ಮೆ ಒತ್ತಿ, "ಹಾಗೇ ಆಗಲಿ, ಗೀತಾ" ಎಂದೆ.

ರೈಲು ಚಲಿಸಿತು. ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕ ಗೀತಾ ಮತ್ತೆ ಮರೆಯಾದಳು.